အင်ပီတီဂို ဆိုတာ ဘာလဲ။

အင်ပီတီဂို သည် အသက် ၂ နှစ် နှင့် ၅ နှစ် ကြား ကလေး များ တွင် အများဆုံး ဘက်တီးရောင် အရေပြား ကူးစက် မှု ဖြစ် သည် ။ အဓိကအမျိုးအစား ၂ မျိုးရှိသည်။ ဘောင်းဘီမဲ့ (၇၀% ဖြစ်ပွားမှု ၇၀%) နှင့် နွားရိုင်း (ရောဂါ ၃၀%) ရှိသည်။ စတက်ဖီလိုကော့ကပ်စ် အောရီယပ်စ် (သို့) Streptoccoccus pyocccus များကြောင့်ဖြစ်ပြီး မျက်နှာနှင့် အစွန်းရောက်များပေါ်တွင် ပျားရည်ရောင် ကျောက်ဆောင်များဖြင့် ထူးခြားသည်။ အင်ပီတီဂိုသည် အရေပြားကို အဓိကထိခိုက်စေသည် သို့မဟုတ် အင်းဆက်ပိုးကိုက်ခြင်း၊ အက်စ်. စတက်ဖီလိုကော့ကပ်စ် အောရီယပ်စ်ကြောင့်သာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ခွေးသွားစိပ် အင်ပီတီဂိုသည် ကြီးမားပြီး ပေါ့ပါးသော ပေါက်ကွဲမှုများကို ထုတ်လုပ်ပေးပြီး ချို့ယွင်းနေသော ဧရိယာတွင် ပါဝင်ပတ်သက်နိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ ဤအမျိုးအစားနှစ်မျိုးသည် အမာရွတ်မကျန်ဘဲ နှစ်ပတ်မှသုံးပတ်အတွင်း လျော့နည်းသွားလေ့ရှိသည်။ ရှုပ်ထွေးမှုများမှာ ရှားပါးပြီး အဆိုးဆုံးမှာ streptococal ရောဂါကူးစက်ပြီးနောက် glomerulonephritis ဖြစ်သည်။

အ မေ ရိ ကန် ပြည်ထောင်စု တွင် နှစ်စဉ် စတက်ဖီလိုကော့ကပ်စ် အောရီယပ်စ် ကြောင့် အရေပြား နှင့် ပျော့ပျောင်း သော တစ်ရှူး ကူးစက်ရောဂါ ၁၁ သန်း ကျော် ဖြစ်ပွား သည် ။ အင်ပီတီဂို သည် အသက် ၂ နှစ် နှင့် ၅ နှစ် ကြား ကလေး များ တွင် အများဆုံး အရေပြား ကူးစက် မှု ဖြစ် သော်လည်း မည်သည့် အသက်အရွယ် မဆို လူ များ ကို ထိခိုက် စေ နိုင် သည် ။ ပြန်လာတဲ့ ခရီးသည်တွေရဲ့ အရေပြားနဲ့ ပျော့ပျောင်းတဲ့တစ်ရှူးကူးစက်မှု သုံးပုံတစ်ပုံဟာ အများအားဖြင့် ရောဂါကူးစက်ခံရတဲ့ ခြင်ကိုက်တာကြောင့်ဖြစ်တယ်လို့ ယူဆနိုင်တယ်။ ဗက်တီးရီးယားများစွာသည် ကျန်းမာသောအရေပြားတွင် နေထိုင်ကြသည်။ အက်စ်. Suppurative and Staphylocccus aureus ကဲ့သို့သော အမျိုးအစားအချို့သည် နှာခေါင်း၊ အက်ဆီလာ၊ အက်ဇီလာ၊ ဖီရီနမ် သို့မဟုတ် ပီနီနီယမ် ဧရိယာကို အနှောင့်အယှက်ပေးသည်။ ဤဗက်တီးရီးယားပိုးများသည် အရေပြားကူးစက်မှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ အာဟာရချို့တဲ့မှုနဲ့ ဆီးချိုရောဂါတွေ ဒါမှမဟုတ် တခြားဆီးဝေဒနာတွေကြောင့် အရေပြားဒဏ်ရာ၊ ပူအိုက်စိုနဲ့ စိုထိုင်းတဲ့ ရာသီဥတု၊ လူစည်ကားတဲ့ နေရာတွေ၊ အာဟာရချို့တဲ့မှုတွေ၊ လက်ချောင်းများ၊ ပဝါများ သို့မဟုတ် အဝတ်အစားများမှတစ်ဆင့် အလိုအလျောက် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းက အနီးအနားဒေသတွင် ဂြိုဟ်တုအနာများ ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ အလွန်ကူးစက်တတ်သော အင်ပီတီဂို၏ ကူးစက်တတ်သောသဘောသဘာဝကလည်း လူနာများအား ၎င်းတို့၏အနီးကပ်ဆက်သွယ်မှုများသို့ ပျံ့နှံ့သွားစေသည်။ အင်ပီတီဂိုကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကန့်သတ်ထားသည့် ကူးစက်ရောဂါဟု ယူမှတ်ကြသော်လည်း ပဋိဇီဝဆေးကုသမှုသည် များသောအားဖြင့် ပို၍မြန်ဆန်စွာ ကုသပေးပြီး အခြားသူများထံ ပျံ့နှံ့သွားခြင်းကို တားဆီးပေးလေ့ရှိသည်။ ယင်းက အလုပ်လုပ်သည့်နေ့ရက်များမှ မရှိသောအယူဝါဒကို လျော့နည်းစေသည်။ ဆပ်ပြာနှင့်ရေဖြင့် အသေးစားထိခိုက်ဒဏ်ရာများကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခြင်း၊ လက်ဆေးခြင်း၊ ပုံမှန်ရေချိုးခြင်းနှင့် ရောဂါကူးစက်ခံရသောကလေးများနှင့် အဆက်အသွယ်မလုပ်ခြင်းတို့က ရောဂါကူးစက်ခြင်းကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်။

အင်ပီတီဂိုသည် ဘက်တီးရီးရယ်အရေပြားကူးစက်မှုဖြစ်ပြီး ကလေးငယ်များတွင် တွေ့ရလေ့ရှိသည်။

အင်ပီတီဂိုအမျိုးအစားများ

အင်ပီတီဂို သည် အောက်ပါ ဘက်တီးရီးယား များ ထဲမှ တစ် ခု သို့မဟုတ် နှစ် မျိုး ကြောင့် ဖြစ်ပွား သော အရေပြား ကူးစက်ရောဂါ တစ် ခု ဖြစ် သည် ။ အုပ်စု A streptococci က တခြားကူးစက်မှုအမျိုးအစားများစွာကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်တယ်။ အုပ်စု A streptococci က အရေပြားကို ကူးစက်တဲ့အခါ အနာတွေ ဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်က ဒီနာကျင်မှုတွေ ဒါမှမဟုတ် နာကျင်တဲ့အရည်တွေနဲ့ ထိတွေ့ရင် ဗက်တီးရီးယားပိုးက တခြားသူတွေဆီ ပျံ့နှံ့သွားပါလိမ့်မယ်။

မည်သူမဆို မသန်မစွမ်းဖြစ်နိုင်သော်လည်း အချို့သောအကြောင်းရင်းများက တစ်စုံတစ်ဦး၏ ဤကူးစက်ရောဂါအန္တရာယ်ကို တိုးများစေနိုင်သည်။

အင်ပီတီဂိုတွင် ဖော်ပြချက်နှစ်ခုရှိသည်။ ဘောလုံးမဟုတ် (ကူးစက်တတ်သော အင်ပီတီဂိုဟုလည်း ခေါ်သည်)နှင့် နွားထီးဖြစ်သည်။

• NN-Bullous -n-bullous-အင်ပီတီဂို။ ရောဂါ ဖြစ်ပွား မှု ၏ ၇၀ ရာခိုင်နှုန်း ကို ထည့် သွင်း သတ်မှတ် ထား သော ၊ မူးယစ် ခြင်း မ ဟုတ် သော အန်တီတီဂို သည် အများဆုံး ဖော်ပြ ချက် ဖြစ် သည် ။ အသုံးမဝင်သော အင်ပီတီတီဂိုကို သာမန် မူလတန်း သို့မဟုတ် အလယ်တန်း (သာမန်) ပုံစံများအဖြစ် ခွဲခြားနိုင်သည်။ မူလအင်ပီတီဂိုသည် ကျန်းမာသောအရေပြားကို တိုက်ရိုက်ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယ အဆင့် (သာမန်) အင်ပီတီဂို သည် ထိခိုက် ဒဏ်ရာ ရ သော အရေပြား ကူးစက် မှု တစ် ခု ဖြစ်သည် ။ ဆီးချိုရောဂါ သို့မဟုတ် အခြားအခြေခံစနစ်ဆိုင်ရာရောဂါများကလည်း ခံနိုင်ရည်ပိုများစေနိုင်သည်။ အင်ပီတီဂိုသည် မာကျူလိုပုလာ ပေါက်ကွဲမှုဖြင့် အစပြုပြီး အလျင်အမြန် ပြိုကွဲသွားသည့် ပါးလွှာသော ပါးလွှာသော ယာဉ်များအဖြစ်သို့ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာကာ အပေါ်ယံတိုက်စားမှု၊ တစ်ခါတစ်ရံ ပျားရည်အရောင်ရှိသော အရေပြားဖြင့် ဖုံးလွှမ်းထားသည်။ အကယ်၍ ကုသမခံရပါက ကူးစက်ရောဂါသည် နှစ်ပတ်မှသုံးပတ်ကြာနိုင်သည်။ ခြောက်သွေ့သွားသည်နှင့် ကျန်ရှိသောဒေသသည် အမာရွတ်မပါဘဲ ကုသပေးမည်။ မျက်နှာပေါ်ရှိ မျက်နှာပေါ်ရှိ အရေပြားကို ဖော်ထုတ်ထားသော အရေပြား (i.g.) နှာခေါင်းပေါက်များ၊ နှာခေါင်းပိုင်းဒေသ) နှင့် အစွန်းရောက်မှုများသည် အများအားဖြင့် ထိခိုက်မှုအများဆုံး နယ်မြေများဖြစ်သည်။ ဒေသတွင်း လိုင်ဖာဒီနီတီစ် ရောဂါ ဖြစ်ပွားနိုင်သော်လည်း စနစ်တကျ ရောဂါလက္ခဏာများမှာမူ မဖြစ်နိုင်ချေ။ အက်စ်. စတာဖီလိုကိုကပ်စ် အောရီယပ်စ်ကြောင့် ဖြစ်လေ့ရှိသော်လည်း Streptoccoccus pyogenes များလည်း ပါဝင်နိုင်သည်။ အထူးသဖြင့် ပူနွေး၍ စိုစွတ်သော ရာသီဥတုများတွင်လည်း ပါဝင်နိုင်သည်။

• ခွေးသွားစောင်းရွာ၊ အင်ပီတီဂိုး စတက်ဖီလိုကပ်စ် အောရီယပ်စ်ကြောင့်သာ ခွေးသွားစိပ် အင်ပီတီဂို ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းသည် အဝါရောင်အရည်ကို ဖြိုခွဲပြီး အဝါရောင်အရည်ကို ကျိုးပဲ့စေနိုင်သည့် ပျော့ပျောင်းသော ပေါက်ကွဲမှုများဖြင့် ထူးခြားသည်။ ဒဏ်ရာမရဘဲ နှစ်ပတ်မှသုံးပတ်အတွင်း ရှင်းလင်းလေ့ရှိသည်။ အညိုရောင် အကြေးခွံများ ပေါက်ကွဲပြီးနောက် ကျန်ရှိနေသော တိုက်စားမှုအပေါ် ကောင်းမွန်သော အညိုရောင်ကျောက်လွှာ ကျန်ရစ်စေသည်။ ဤပို၍ကြီးမားသော ပေါက်ကွဲမှုများကို စတက်ဖီလိုကော့ကပ်စ်အာရီယပ်စ်မျိုးစိတ်များကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အဆိပ်အတောက်များကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ယင်းက ကပ်ကပ်ဆဲလ်များ၏ ကပ်ကပ်ကို ပျောက်ဆုံးစေသည်။ ခွေးတူဝက်တူ အင်ပီတီဂိုကို ပင်စည်၊ လက်မောင်းနဲ့ အစွန်းရောက်တွေမှာ တွေ့ရလေ့ရှိသလား။ အင်တာရီဂို (ဒိုင်ယာပါ)။ ၂ သည် ကလေးငယ်များတွင် ခလုတ်များပေါ်တွင် ဒဏ်ရာရစေသည့် အဖြစ်များဆုံးအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ စနစ်ဆိုင်ရာလက္ခဏာများမှာ သာမန်မဟုတ်သော်လည်း အဖျား၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် အားနည်းခြင်းတို့ပါဝင်နိုင်သည်။

လက္ခဏာများနှင့် ရောဂါလက္ခဏာများ

အင်ပီတီဂိုသည် အနီရောင်၊ ညစ်ညမ်းသော နာကျင်မှုအဖြစ် စတင်သည်။ ပျောက်ကင်းသွားတဲ့အခါ အဝါရောင် ဒါမှမဟုတ် "ပျားရည်ရောင်" ကျောက်လွှာတွေဟာ နာကျင်မှုတွေပေါ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာပါလိမ့်မယ်။ ယေဘုယျအားဖြင့် အင်ပီတီဂိုသည် ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်းရှိ မည်သည့်နေရာ၌မဆို ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ကူးစက်ရောဂါတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယင်းသည် နှာခေါင်းနှင့် ပါးစပ်ပတ်လည် သို့မဟုတ် လက်မောင်းများ သို့မဟုတ် ခြေလက်များကဲ့သို့သော အရေပြားကို ထိခိုက်စေလေ့ရှိသည်။ ရောဂါ လက္ခဏာ များ တွင် အနီရောင် ၊ ပွင့် နေ သော အနာ များ ပါဝင် သည် ။ အဝါရောင် ဒါမှမဟုတ် "ပျားရည်ရောင်" ကျောက်ဆောင်ဟာ နာကျင်တဲ့နေရာမှာ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး အဲဒီနောက် အမာရွတ်မထားဘဲ ကုသပေးတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်သည် Astreptococcci အုပ်စုနှင့် ထိတွေ့ခံရပြီးနောက် နာကျင်မှုများဖြစ်ပွားရန် ၁၀ ရက်ကြာလေ့ရှိသည်။

အင်ပီတီဂိုအတွက် အန္တရာယ်အကြောင်းရင်းများ

အခြားလူနာတစ်ဦးနှင့် အနီးကပ်ထိတွေ့ခြင်းသည် ရောဂါအန္တရာယ်အများဆုံးအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ ဥပမာ၊ တစ်ယောက်ယောက်မှာ အင်ပီတီဂိုရှိမယ်ဆိုရင် မိသားစုမှာရှိတဲ့ တခြားသူတွေဆီ ပျံ့နှံ့သွားလေ့ရှိတယ်။ ကူးစက်ရောဂါများသည်လည်း လူအများစုစုဝေးရာဒေသများတွင်လည်း ပျံ့နှံ့တတ်သည်။ ကျောင်းများကဲ့သို့သော လူစည်ကားသောဝန်းကျင်များက အင်ပီတီဂိုပျံ့နှံ့မှုကို တိုးပွားစေနိုင်သည်။ အင်ပီတီဂိုသည် ပူနွေးစိုစိုစွတ်သော နွေရာသီများ၊ ဆောင်းရာသီ (အပူပိုင်း) သို့မဟုတ် စိုစွတ်ပြီး ခြောက်သွေ့သောရာသီများ (အပူပိုင်း) ရှိသည့် ဒေသများတွင် အများဆုံး ဖြစ်လေ့ရှိသော်လည်း မည်သည့်နေရာ၌မဆို ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်။ လျောက်ပတ်စွာ ဆေးကြောခြင်း၊ ရေချိုးခြင်းနှင့် မျက်နှာသန့်ရှင်းခြင်းတို့က အင်ပီတီဂိုအန္တရာယ်ကို တိုးများစေနိုင်သည်။

အင်ပီတီဂိုသည် အသက် ၂ နှစ်မှ ၅ နှစ်ကြား ကလေးများတွင် အများဆုံးဖြစ်သည်။ ဆေးကပ်ရောဂါကူးစက်ခံရသူများသည် အင်ပီတီဂိုအန္တရာယ် တိုးများလာသည်။ မကြာခဏ ဖြတ်တောက်ခြင်း သို့မဟုတ် အပိုင်းအစများ ဖြတ်တောက်သည့် လှုပ်ရှားမှုများတွင် ပါဝင်ခြင်းကလည်း အင်ပီတီဂိုအန္တရာယ်ကို တိုးများစေနိုင်သည်။

အင်ပီတီဂိုရောဂါ၏ ရှုပ်ထွေးမှုများ

ဆိုးရွားသောရောဂါများမှာ အလွန်ရှားပါးလှသည်။ ကျောက်ကပ်ပြဿနာများ (ကူးစက်ရောဂါကူးစက်ပြီးနောက် ဂလိုမာရိုနိုနီဖရစ်တီ) သည် အင်ပီတီဂိုရောဂါကို ရှုပ်ထွေးစေနိုင်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် ဤရှုပ်ထွေးမှုရှိမည်ဆိုလျှင် အရေပြားအနာများ ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် တစ်ပတ်နှစ်ပတ် စတင်လေ့ရှိသည်။

ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်း အင်ပီတီဂိုး

ဆရာဝန်များသည် အများအားဖြင့် အနာရောဂါ (ကာယရေးစစ်ဆေးမှု) ကိုကြည့်ခြင်းဖြင့် အင်ပီတီဂိုရောဂါလက္ခန်စစ်ဆေးလေ့ရှိသည်။ ဓာတ်ခွဲခန်း စမ်းသပ်မှု မလိုအပ်ပါ။ ဗက်တီးရီးယားယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ပဋိဇီဝဂရမ်ကို ဖြစ်နိုင်တဲ့ မီသီဆီလင်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ Staphylocccus Aureus (MRSA) ကို ဆုံးဖြတ်ဖို့ အကြံပြုထားပါတယ်။ streptococal glomerulonephritis (APSGN) ရှိသူတွေထဲမှာ အရင်တုန်းက streptococal အရေပြားကူးစက်မှုတွေရဲ့ သက်သေအထောက်အထားကို တွေ့ရှိနိုင်ပါတယ်။

ပြင်းထန်မှုမရှိသော အနာများရှိသည့် လူနာများအတွက် ပျားရည်ရောင်ခြယ်ထားသော အင်္ကျီများကို ဖယ်ရှားပြီး အမာရောင်ခြယ်ထားသော အင်္ကျီများကို မြှင့်တင်ပြီးနောက် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ထွက်ပေါ်လာသော ဘက်တီးရီးယန်းယဉ်ကျေးမှုကို အဝတ်အထည်များအောက်တွင် ရရှိနိုင်ပါသည်။ နွားထီးရောဂါရှိတဲ့ လူနာတွေအတွက်တော့ နွားထီးထဲက ဂရမ်ရဲ့ အစွန်းအထွင်းနဲ့ အရည်ယှက်ယဉ်ကျေးမှုကို ဖျော်ဖြေပေးပါတယ်။ Gram sin ပေါ်တွင် Streptoccoccus Streptocccus pyocyogenes ဆိုတာကို Streptoccocccus ဆိုတဲ့ Streptoccoc ဆိုတဲ့နေရာက Streptoccocs pyogenes ဆိုတာကို ညွှန်ပြတယ်။ သဒ္ဒါ-အဆိပ်အတောက် အုပ်စုတွေက Staphyloccoccus aureus ကို ညွှန်ပြတယ်။ ယဉ်ကျေးမှုရလဒ်များနှင့် ပဋိဇီဝဆေးကုသမှုကို ဆရာဝန်များအား ရွေးချယ်ရန် ကူညီပေးနိုင်သည်။

အင်ပီတီဂို နှင့် ဆက်စပ် နေ သော အေပီအက်စ်ဂျီအန် ရောဂါ ရှိ လူနာ ၉၂ ရာခိုင်နှုန်း ကျော် သည် ဒီနာ့စ် ဘီ တီတာ များ ကို မြှင့်တင် ခဲ့ ကြ သည် ။ အင်ပီတီဂိုရောဂါရှိတဲ့ လူနာတွေမှာ ဆင်းရဲတဲ့ အန်တီစစ္စတိုလစ်စင် O (ASO) serologic တုံ့ပြန်မှု ရှိကြတယ်၊ အင်ပီတီဂို နှင့် ဆက်စပ် နေ သော အေပီအက်စ်ဂျီအန် ရှိ လူနာ ၅၁ % သာလျှင် ASO ခေါင်းစဉ် များ ကို မြှင့်တင် ခဲ့ သည် ။ အကယ်၍ လူနာသည် အေပီအက်စ်ဂျီအန်ကို အကဲဖြတ်ရန် ဆီးခွဲစိတ်ကုသမှု လိုအပ်သည်။ ဆီးထဲရှိ သွေးတိုးရောဂါ၊ ပရိုတီနူရီယာနှင့် ပြွန်ဆဲလ်များ ရှိနေခြင်းသည် ကျောက်ကပ်ပါဝင်မှု၏ ညွှန်ပြချက်များဖြစ်သည်။ 

ပိုတက်ဆီယမ် ဟိုက်ဒရိုဆိုက် စိုစွတ်တဲ့ တက်ဘလက်တွေက နွေးထွေးတဲ့ dermatophyte ရောဂါကူးစက်မှုကို ပယ်ဖျက်နိုင်ပါတယ်။ ဇန်ခ် ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု သို့မဟုတ် ဗိုင်းရပ်စ်ယဉ်ကျေးမှုကို ဟက်ပက်စ်ရိုးရှင်းသောကူးစက်ရောဂါကို ပယ်ဖျက်ရန် ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်။ ဗက်တီးရီးယားယဉ်ကျေးမှုများကို နှာခေါင်းလမ်းများမှ ရရှိနိုင်ပြီး လူနာသည် စတက်ဖီလိုကပ်စ်အောရီယပ်စ် သယ်ဆောင်သူလောဆိုသည်ကို ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ အကယ်၍ နှာခေါင်းခေါင်းယဉ်ကျေးမှုသည် အပျက်သဘောဖြစ်ပြီး လူနာသည် ထပ်ခါတလဲလဲဖြစ်နေသော အင်ပီတီဂို အင်ပီတီဂို ဆက်ရှိနေပါက လက်ရုံးတွင်းများ၊ ဖားရောင်နှင့် ပီနီယမ်တို့၏ ဗက်တီးရီးရီးယဉ်ကျေးမှုကို ဆောင်ရွက်သင့်သည်။

အရေပြား ရောဂါ များ ကဲ့သို့ ကြိုတင် တည်ရှိ နေ သော ဖြစ် နိုင် ချေ ရှိ သော အချက်အလက် များ နှင့် အပျက်သဘော စတက်ဖီလိုကိုကပ်စ် သယ်ဆောင် သူ အနေအထား ရှိ သော လူနာ များ တွင် ထပ်ခါတလဲလဲ အဆင်မပြေ ဖြစ် နေ သော ဆာရမ် အစ်အမ် အဆင့် များ ကို ရရှိ ခဲ့ သည် ။ အိုင်ဂျီ ၏ လက်အောက်ခံ အဆင့် များ အပါအဝင် ၊ အိုင်ဂျီအေ ၊ အိုင်ဂျီ နှင့် အစ်ဂျီ တို့ ၏ ဆီရမ် အဆင့် များ သည် ၊ အခြား ကိုယ်ခံအား စနစ် ထိရောက် မှု များ ကို ပယ် ချ ရန် ဆုံးဖြတ် ရန် လိုအပ် သည် ။

အင်ပီတီဂိုကို ကုသခြင်း

အင်ပီတီဂိုကို ပဋိဇီဝဆေးများဖြင့် ကုသပေးသည်။ အနာရောဂါ (အပေါ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပဋိဇီဝဆေးများ) သို့မဟုတ် ပါးစပ် (နှုတ်သီးပဋိဇီဝဆေးများ) ဖြင့် သုံးစွဲသည့် ပဋိဇီဝဆေးများဖြင့် ကုသပေးသည်။ သင့်ဆရာဝန်က အနာအနည်းငယ်သာကုသရန် အသုံးပြုသည့် မူပီရိုစင် သို့မဟုတ် ဖူစီဒစ်အက်ဆစ်ကဲ့သို့သော ဆီမွှေးကို အကြံပြုပေမည်။ ပိုများလာတဲ့အခါ ခံတွင်းပဋိဇီဝဆေးတွေကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။

ကုသမှုတွင် မူပီရိုစင်၊ ရီတမိုလင်းနှင့် ဖူစီဒစ်အက်ဆစ် စသည့် ထိပ်တန်း ပဋိဇီဝဆေးများပါဝင်သည်။ အော်ရယ်ပဋိဇီဝဆေးကုထုံးကို အင်ပီတီဂိုးကြီးများဖြင့် သို့မဟုတ် ဒေသခံကုသမှု လက်တွေ့မကျသည့်အခါ အင်ပီတီဂိုအတွက် အသုံးပြုနိုင်သည်။

Amoxicilin/clavulanic acid, cephalexin, cephalexin, clindamycline, minocycline, minocycline, trimethoprim/sulfamethoxazole နှင့် Macrolidess သည် ရွေးချယ်စရာ အနည်းငယ် ဖြစ်သည်။ ပင်နီဆီလင်တစ်ခုတည်းသာ မဟုတ်ချေ။ လက်ဖက်ရည်ပင်ဆီလို သဘာဝကုထုံးတွေဟာ သံလွင်ဆီ၊ အုန်းဆီ၊ မန်နူကာ ပျားရည် အောင်မြင်ခဲ့ပေမဲ့ ကုသမှုရွေးချယ်စရာတွေအနေနဲ့ ထောက်ခံဖို့ ဒါမှမဟုတ် ငြင်းပယ်ဖို့ လုံလောက်တဲ့ သက်သေအထောက်အထား လုံလောက်ပါတယ်။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုတွင် ကုသမှုများတွင် မီနိုဆိုက်ကလိုင်း အမြှုပ်နှင့် ozenoxacin တို့ပါဝင်သည်။ ဒေသခံပဋိဇီဝဆေးများသည် ပဋိဇီဝဆေးများထက် နိမ့်ကျပြီး တစ်ဦးတည်း အသုံးမပြုသင့်ချေ။ ပဋိဇီဝဆေးခံနိုင်သည့် ဘက်တီးရီးယားများ တိုးများလာခြင်းနှင့်အတူ လက်တွေ့ကျကုသမှုသည် ပြောင်းလဲသွားသည်ဟု ယူဆရသည်။ Methicillin -ခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့ Staphyloccus aureus, Macrolide-ခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့ စထရက်တိုကော့ကပ်စ်နဲ့ မူပီရိုစင်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ စထရက်တိုကော့ကပ်စ် တို့ မှတ်တမ်းတင်ထားပါတယ်။ Fusidic acid, mupirocin နှင့် Retamoline အဖုံး မီတီလင်-အာရုံခံနိုင်သော Streptococcus နှင့် Staphylocccus aureus aureus ကူးစက်မှုများ။ ကလင်ဒါမင်က သံသယဖြစ်ဖွယ် မက်သီဆီလင်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ စတက်ဖီလိုကပ်စ် အောရီယပ်စ် ရောဂါကူးစက်မှုတွေမှာ ကူညီပေးတယ်။ Trimethoprim/sulfamethoxazole သည် S.S. Staphyloccuss aureus ရောဂါကူးစက်မှုကို ဖုံးအုပ်ထားသော်လည်း streptococal ကူးစက်ရောဂါအတွက် လုံလောက်မှုမရှိချေ။ 

ထိရောက်သော ပဋိဇီဝဆေးများသည် ပလေစီဘိုထက် ပို၍ထိရောက်မှုရှိပြီး ဒေသခံ အင်တီဂိုအတွက် ခံတွင်းပဋိဇီဝဆေးများထက် ပို၍ကောင်းသည်။ အခြားပဋိဇီဝဆေးများလောက် ထိရောက်မှုမရှိသောကြောင့် အင်ပီတီဂိုအတွက် အသုံးမပြုသင့်ချေ။ မူးယစ်ဆေးခုခံနိုင်စွမ်း ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာခြင်းကြောင့် ပါးစပ်ဖြင့် erythromycin နှင့် Macrolidesများကို အင်ပီတီဂိုကုသရန် အသုံးမပြုသင့်ပါ။ မူးယစ် ဆေးဝါး ကု သ ရန် ထိပ်တန်း ပိုးသတ်ဆေး များ အသုံးပြု ခြင်း ကို ထောက်ခံ ရန် လုံလောက် သော သက်သေ အထောက်အထား မ ရှိ ပါ ။ အင်ပီတီဂိုအတွက် လူကြိုက်များသော ဆေးပင်ကုသမှုများကို ထောက်ခံရန် (သို့မဟုတ် ထုတ်ပယ်) အကြံပြုရန် အထောက်အထားအလုံအလောက်မရှိပါ။ ပဋိဇီဝဆေးများသည် အခြားသူများကို ဖျားနာခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်နဲ့ တခြားသူတွေကို ကာကွယ်ခြင်း

လူတွေမှာ တစ်ကြိမ်ထက်မက အင်ပီတီဂို ရှိနိုင်တယ်။ အင်တီဂိုရှိခြင်းက အနာဂတ်တွင် ရောဂါပြန်ကူးစက်ခံရသူတစ်ဦးကို မကာကွယ်ပေးပါ။ အင်ပီတီဂိုကာကွယ်ရန် ကာကွယ်ဆေးမရှိသော်လည်း လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကိုရော အခြားသူများကို ကာကွယ်ရန် အဆင့်ဆင့်လုပ်ဆောင်နိုင်ကြသည်။

ဒဏ်ရာတွေကို ဘယ်လို ဂရုစိုက်နိုင်မလဲ။

အုပ်စု A streptococcci ကို တခြားသူတွေဆီ မပျံ့နှံ့အောင် ကာကွယ်ပေးဖို့ အဖုံး အင်ပီတီဂို။ အကယ်၍ သင်၌ အကောင့်များရှိပါက ကူးစက်ရောဂါကို ကုသပေးခြင်းကလည်း အင်ပီတီဂိုကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်။ ဒဏ်ရာကောင်းတဲ့ စောင့်ရှောက်မှုဟာ ဗက်တီးရီးယားအရေပြားကူးစက်မှုတွေကို ကာကွယ်ဖို့ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်ပါတယ်။ (အင်ပီတီဂိုအပါအဝင်)

• အရေပြား ပြိုကွဲစေတဲ့ ဒဏ်ရာငယ်တွေနဲ့ ဒဏ်ရာတွေအားလုံးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ ဆပ်ပြာနဲ့ရေကို အသုံးပြုပါ။
• ဒဏ်ရာတွေကို သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ပြီး ခြောက်သွေ့တဲ့အဝတ်နဲ့ ကုသပေးပါ။
• ဆရာဝန်တစ်ယောက်နဲ့ တခြားနက်ရှိုင်းတဲ့ ဒါမှမဟုတ် ပြင်းထန်တဲ့ဒဏ်ရာတွေအတွက် ဆရာဝန်တစ်ယောက်ကို ကြည့်ပါ။

ပွင့်နေတဲ့ဒဏ်ရာတွေ ဒါမှမဟုတ် တက်ကြွတဲ့ ကူးစက်ရောဂါတွေ ရှိမယ်ဆိုရင် ရှောင်ပါ–

• ယာကုဇ်ဇ်၊
• ရေကူးကန်များ၊
• သဘာဝရေခန္ဓာ (ဥပမာ၊ ရေကန်၊ မြစ်၊ သမုဒ္ဒရာ)။

သန့်ရှင်းမှု

ကိုယ်ရေးကိုယ်တာသန့်စင်မှုနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် ဆံပင်များကို ဆပ်ပြာဖြင့် ပုံမှန်ဆေးပါ။ ရောဂါကူးစက်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန် သို့မဟုတ် အုပ်စု A strep ပျံ့နှံ့မှုကို ကာကွယ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းမှာ သင့်လက်များကို မကြာခဏ ဆေးကြောခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ချောင်းဆိုးခြင်း သို့မဟုတ် နှာပြီးနောက် အထူးအရေးကြီးသည်။ အုပ်စု A streptococal ကူးစက်ရောဂါကို တားဆီးရန်

• ပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်းကို ချောင်းညှပ်တဲ့အခါ ဒါမှမဟုတ် နှာချေတဲ့အခါ တစ်ရှူးနဲ့ နှာခေါင်းဖုံးပါ။
• အသုံးပြုတဲ့တစ်ရှူးတွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်ပါ။
• တစ်ရှူးမရှိဘူးဆိုရင် ကျေးဇူးပြု၍ လက်အစား အထက်ခြေဖဝါး ဒါမှမဟုတ် တံတောင်ဆစ်ကို ရင်ဆိုင်ပါ။
• သင့်လက်များကို ဆပ်ပြာနှင့်ရေဖြင့် အနည်းဆုံး စက္ကန့် ၂၀ အထိ ဆပ်ပြာနှင့်ရေဖြင့် ဆေးကြောပါလေ့ရှိသည်။
• ဆပ်ပြာနှင့် ရေကို မရရှိနိုင်ပါက အရက်အခြေပြု လက်သန့်ရှင်းဆေးကို အသုံးပြုပါ။
• အဝတ်အစားများ၊ အိပ်ရာခင်းခြင်းနှင့် ပဝါများပါသည့် လူနာများ၏ နေ့စဉ် ဆေးကြောပေးရသည်။ ဒီပစ္စည်းတွေကို တခြားသူတွေနဲ့ မဝေမျှသင့်ဘူး။ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးသည်နှင့် ယင်းပစ္စည်းများကို အခြားသူများက ဘေးကင်းစွာ အသုံးပြုနိုင်သည်။

အင်ပီတီဂိုရောဂါရှိသူတွေဟာ အလုပ်၊ ကျောင်း ဒါမှမဟုတ် နို့စို့သူနာပြုဌာနကို ပြန်သွားနိုင်ပါတယ်–

• ပဋိဇီဝဆေးကုသမှု စတင်ခဲ့
• ဖော်ထုတ်ထားတဲ့ အရေပြားအဖျားအားလုံးကို ဖုံးအုပ်ထားတယ်
• ဆရာဝန်ညွှန်းသည့်အတိုင်း ဆေးညွှန်းကို အတိအကျအသုံးပြုပါ။
• ရောဂါပျောက်ကင်းသွားသည်နှင့် အများအားဖြင့် အင်ပီတီဂိုရောဂါရှိသူတို့သည် ဗက်တီးရီးယားပိုးများကို အခြားသူများထံ လက်ဆင့်ကမ်းပေးနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။

ဘဝပုံစံနှင့် အိမ်တွင်းကုထုံးများ

အခြားဒေသများသို့ မပျံ့နှံ့သေးသည့် အသေးအဖွဲကူးစက်မှုများအတွက် အနာများကို ကုသရန် ပဋိဇီဝဆေးပဋိဇီဝဆေးဝါးများ သို့မဟုတ် ဆီမွှေးများကို စမ်းကြည့်နိုင်သည်။ ဒီနေရာမှာ တုတ်မပါတဲ့ အထည်တစ်ထည်ထားတာက နာကျင်မှုကို မပျံ့နှံ့စေနိုင်အောင် ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်။ ပဝါများ သို့မဟုတ် အားကစားကိရိယာများကဲ့သို့သော ကူးစက်တတ်သော ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းများကို ဝေမျှခြင်းကို ရှောင်ပါ။

ချိန်းချက်ဖို့ ပြင်ဆင်ခြင်း

ဆရာဝန် ဒါမှမဟုတ် သင့်ကလေးရဲ့ ကလေးအထူးကုဆရာဝန်ကို ချိန်းဆိုဖို့ ဖုန်းဆက်တဲ့အခါ စောင့်ဆိုင်းခန်းထဲက တခြားသူတွေရဲ့ ကူးစက်ရောဂါကို တားဆီးဖို့ ခြေလှမ်းတွေ လှမ်းဖို့လိုသလားလို့ မေးပါ။

ချိန်းချက်မှုအတွက် ပြင်ဆင်ဖို့ အောက်ပါအတိုင်း စာရင်းပြုစုပါ–

• သင် သို့မဟုတ် သင့်ကလေး ကြုံတွေ့နေရသည့် လက္ခဏာများ
• သင် သို့မဟုတ် သင့် ကလေး သုံးစွဲ နေ သော ဆေးဝါး များ ၊ ဗီတာမင် နှင့် ဖြည့်စွက် ဖြည့်စွက် မှု များ အားလုံး
• အခြားအခြေအနေများအပါအဝင် အဓိကဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်များ

ဆရာဝန်မေးဖို့ မေးခွန်းတွေ

• အဘယ်အရာက အနာများဖြစ်စေနိုင်သနည်း။
• ရောဂါလက္ခဏာကို အတည်ပြုဖို့ စမ်းသပ်မှုတစ်ခု လုပ်ဖို့လိုသလား။
• အကောင်းဆုံးအကျင့်ကား အဘယ်နည်း။
• ကူးစက်ရောဂါပျံ့နှံ့မှုကို တားဆီးဖို့ ဘာလုပ်နိုင်သလဲ။
• ပြန်နာလန်ထူချိန်အတွင်း ကျွန်တော့်အတွက် ဘယ်အရေပြားစောင့်ရှောက်မှု လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တွေကို အကြံပြုသလဲ။

ဆရာဝန်မေးမယ့်မေးခွန်းတွေအပြင် ချိန်းဆိုချိန်အတွင်း ဘယ်အချိန်မှာမဆို တခြားမေးခွန်းတွေ မေးနိုင်ပါတယ်။

ဆရာဝန်ဆီက ဘာတွေ မျှော်လင့်ရမလဲ

ဆရာဝန်က သင့်ကို ဒီလိုမေးခွန်းတွေ အဆက်မပြတ် မေးနိုင်ပါတယ်–

• ဘယ်အချိန်မှာ အစပြုခဲ့သလဲ။
• အစပိုင်းမှာ နာကျင်မှု ဘယ်လိုခံစားခဲ့ရသလဲ။
• မကြာသေးမီက ထိခိုက်ခဲ့သောဒေသတွင် ဖြတ်တောက်မှု၊ အပိုင်းအစများ သို့မဟုတ် အင်းဆက်ပိုးများကိုက်ခဲ့ဖူးသလော။
• အသည်းအသန်လား ဒါမှမဟုတ် ပျော့ပျောင်းတာလား။
• သင့်မိသားစုတွင် အင်ပီတီဂိုရှိနှင့်ပြီးသားလော။
• ဤပြဿနာသည် ယခင်က ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါသလော။

အင်ပီတီဂိုနဲ့ ဟက်ပက်စ် ဗိုင်းရပ်စ် (အအေးဒဏ်များ)

ဟာပက်စ် ရိုးရှင်းသော ဗိုင်းရပ်စ် (အိတ်ခ်ျအက်စ်ဗွီ) ကူးစက်ရောဂါသည် အင်ပီတီဂိုရောဂါအတွက် အများဆုံး မှားယွင်းဆုံးအခြေအနေဖြစ်သည်။ ရှုပ်ထွေးမှုကို ရှောင်ရှားရန် နာတာရှည်ရောဂါ ဇီဝဗေဒ ဗဟိုဌာန (CBCD) သည် ဟက်ပက်စ် ရိုးရှင်းသော ဗိုင်းရပ်စ် (HSV1 သို့မဟုတ် HSV2) ကူးစက်ရောဂါနှင့် အရေပြား၏ ဗက်တီးရီးရီးကူးစက်မှုတို့စပ်ကြား ကွာခြားမှုကို အလေးပေးလိုသည်။

သင်မည်သို့ခွဲခြားသနည်း။

ရှာဖွေရန် သဲလွန်စများတွင် မတည်ငြိမ်သော ယာဉ်များ (အရေပြားပေါ်တွင် ပေါ်လာနိုင်သည့် အရည်ဖြည့်ထားသော ယာဉ်များ) ပါဝင်မည်ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေမည်ဆိုလျှင် (မတည်မငြိမ် သို့မဟုတ် ရေ)ဖြစ်မည်ဆိုလျှင် ရောဂါကူးစက်မှုမှာ အိပ်ခ်ျအက်စ်ဗွီပိုးဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ယာဉ်တွေဟာ တိမ်တွေဖြစ်လာပြီး ပျားရည်အရောင်ရှိတဲ့ အမာရောင်တွေ ဖြစ်လာမယ်ဆိုရင် ရောဂါကူးစက်မှုဟာ ပိုပြီး ဖြစ်နိုင်ခြေရှိပါတယ်။ နောက်ဆုံးတွင် ဟက်ပီကူးစက်ရောဂါများ တိုးများလာလေ့ရှိသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုရလျှင် လူတစ်ဦး ရောဂါကူးစက်ခံရမည်ဆိုလျှင် ရောဂါတစ်မျိုးထက်မက ဖြစ်ပွားနိုင်ဖွယ်ရှိပြီး ယင်းနာကျင်မှုများက သွေးထွက်သံယိုဖြစ်သွားပေမည်။ ယင်းသည် အင်ပီတီဂိုနှင့် မတူပါ။ "ခေါင်မိုးမရှိတော့ဘူးဆိုရင် ခွေးနဲ့ပြည့်နေမှာ သေချာပါတယ်။ ဆေးဖက်ဝင်ဆေးရောဂါသည် တွန်းဖြည့်ထားပုံရသော်လည်း ရေခန်းခြောက်သွားသောအခါ ရှင်းလင်းသောအရည်အနည်းငယ်သာ တွေ့ရှိနိုင်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပဋိဇီဝဆေးများကို အများအားဖြင့် မသန်မစွမ်းရောဂါများအတွက် အသုံးပြုကြပြီး ဗိုင်းရပ်စ်တိုက်ဖျက်ဆေးများကို ဟက်ပက်စ်ကူးစက်ရောဂါများအတွက် အသုံးပြုလေ့ရှိသည်။

ယင်းသည် အင်ပီတီဂို သို့မဟုတ် အခြားအရေပြားအခြေအနေလော။

အရေပြားအခြေအနေများကြောင့် တစ်ခါတစ်ရံ ညစ်ညမ်းစေနိုင်သည်။ အင်ပီတီဂိုသည်လည်း ခြွင်းချက်မရှိချေ။ အချို့ကလေးများနှင့် အရွယ်ရောက်သူအချို့သည် ညစ်ညမ်းမှုခံစားကြရသည်။ ဒါပေမဲ့ အင်ပီတီဂိုနဲ့တော့ အများအားဖြင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့တယ်၊ တချို့လူတွေကတော့ ဘာမှ မခံစားကြဘူး။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ အဆိပ်ဓာတ်မတည့်ခြင်းကဲ့သို့သော ဓာတ်မတည့်မှုများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဓာတ်မတည့်မှုများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အရှိန်အဟုန်များသည် ဆက်၍ပျော့ပျောင်းသွားနိုင်ပြီး ထိပ်တန်းအိခ်ျဆန့်ကျင်ရေးခဲမုန့်ကို အသုံးမပြုမီအထိ တိုးတက်ကောင်းမွန်လာမည်မဟုတ်ပါ။ အရေပြားအောက်တွင် ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးနေသော ကြွက်များကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အလွန်ကူးစက်တတ်သော အရေပြားရောဂါဖြစ်သည့် စကေးဘီးများသည် အင်တီဂိုကဲ့သို့ အလျင်အမြန်ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်လျှောက်လုံးမှာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ညအိပ်နိုင်တယ်၊ အများအားဖြင့် လက်တွေ၊ လက်တွေ၊ လက်မောင်းနဲ့ မျိုးရိုးဗီဇတွေ ပိုဆိုးလာနိုင်တယ်။ Ringworm က လည်း ညှိုးနွမ်း နိုင် ပါ တယ် ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီ အမြန်နှုန်း ရဲ့ အသွင်အပြင် ကတော့ အင်ပီတီဂို နဲ့ မ တူ ဘူး ။ အရေပြားပေါ်ရှိ သေးငယ်သော အစက်အပြောက်များအပြင် အရေပြား၏ အတိုင်းအတာများ ပတ်ပတ်လည်တွင် နယ်စပ်တစ်ခုလည်း မြှင့်တင်ထားသည်။

အင်ပီတီဂိုအတွက် ကြက်ကျောက်စာကို မှားယွင်းနိုင်ပါတယ်။ ဒီကူးစက်မှုမှာ သေးငယ်ပြီး အရည်ဖြည့်ထားတဲ့ ဗလစ်စတာတွေလည်း ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြက်တွေနဲ့ ဆင်တူတဲ့ ကြက်တွေဟာ ပြင်းထန်တဲ့ အစာငတ်ခံစိတ်ရောဂါ ဖြစ်စေနိုင်တယ်။ အခြားလက္ခဏာများလည်း လိုက်ပါလာနိုင်သည်။ ယင်းတို့တွင် အဖျား၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်းနှင့် ခံတွင်းလျော့နည်းခြင်းတို့ပါဝင်သည်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် (သို့မဟုတ် အသစ်) ကြက်သေတ္တာတွေဟာ များသောအားဖြင့် ရောင်ရမ်းနေတဲ့ အနီရောင် အစက်အပြောက်တွေထဲမှာ ရှင်းလင်းတဲ့အရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေပြီး အနီရောင် အစက်အပြောက်တွေ ဒါမှမဟုတ် အိုအိုဇီတွေကို အများအားဖြင့် အင်ပီတီဂိုမှာ မတွေ့ရဘူး။

အင်ပီတီဂိုသည် ပဋိဇီဝဆေးကုသပြီးနောက် ၁ ပတ်သာကြာလေ့ရှိသည်။ အင်ပီတီဂိုသည်လည်း ကြာရှည်ချိန်နှင့်ပတ်သက်၍ အခြားရိုင်းစိုင်းမှုများနှင့်လည်း ကွဲပြားခြားနားသည်။ ပဋိဇီဝဆေးများဖြင့် ကုသမည်ဆိုလျှင် အများအားဖြင့် တစ်ပတ်ခန့်အတွင်း ပျောက်ကွယ်သွားလေ့ရှိသည်။ အကယ်၍ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကုသခွင့်ပြုထားမည်ဆိုလျှင် ဒဏ်ရာမကျန်ဘဲ နှစ်ပတ်မှ လေးပတ်အတွင်း အလျင်စလိုပျောက်ကင်းသွားလေ့ရှိသည်။ ကြက်ပွိုင့်သည် အချိန်တိုအတွင်း ကြာရှည်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း ရှင်းလင်းနေပေမဲ့ ၅-၁၀ ရက်လောက်ပဲ ကြာပါတယ်။ Scabies ရောဂါကူးစက်မှုဟာ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် မပျောက်သွားပါဘူး။ သင်သည် ဆရာဝန်နှင့်တိုင်ပင်ပြီး ကြွက်များကိုသတ်ရန် ထိပ်တန်းဆေးဝါးများကို အသုံးပြုသင့်သည်။ သတင်းကောင်းမှာ ဤဆေးပညာသည် အလွန်မြန်မြန်ဆန်ဆန်လုပ်ဆောင်ပြီး လည်ပင်းအောက်မှကုသမှုခံယူခြင်းသည် များသောအားဖြင့် ကြွက်များနှင့် ၎င်းတို့၏ဥများကို သေစေနိုင်လောက်အောင် လုံလောက်သည်။ သို့သော် မူးယစ်ဆေးဝါးကုသမှု လျင်မြန်သော်လည်း ရက်သတ္တပတ်အတော်ကြာရှည်နိုင်သည်။

ကုသ မှု နှစ် ပတ် အတွင်း ကွင်းကွင်း ရုတ်တရက် တိုးတက် လာ လိမ့်မည် ။ ဆေးဝါးများလွန်းခြင်းသည် ထိရောက်မှုရှိသော်လည်း အများအားဖြင့် ခေါင်းမာသော ကွင်းကောင်များကို ကုသရန် ဆရာဝန်ညွှန်းဆေးတိုက်ဖျက်ဆေးများ လိုအပ်သည်။ Molluscum comtagiosum သည် ကလေးများတွင် အများဆုံး ဖြစ်လေ့ရှိသော ဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ အင်ပီတီဂိုလိုပဲ ဒီလို အလျင်စလို ပျောက်ကွယ်သွားပါလိမ့်မယ်။ ဝမ်းနည်းစရာမှာ အရေပြားပေါ်ရှိ ဤပေါက်ကွဲမှုများသည် လနှင့်ချီ၍ ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်သည်မှာ ဝမ်းနည်းစရာပင်။ အင်ပီတီဂို၏ အခြေခံအကြောင်းရင်းမှာ အခြားရိုင်းစိုင်းမှုများနှင့် ခြားနားသည်။ အခြား ရုတ်တရက် ရုတ်တရက် ကွဲပြား စေ သည့် နောက် အကြောင်းရင်း တစ် ခု မှာ အဓိက အကြောင်းရင်း ဖြစ် သည် ။ အင်ပီတီဂိုဟာ စတက်ဖ် ဒါမှမဟုတ် strep ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဗက်တီးရီးရယ်အရေပြားကူးစက်မှုတစ်ခုပါ။ အကယ်၍ သင် သို့မဟုတ် သင့်ကလေးကို အင်းဆက်ပိုးတစ်ကောင်ဖြင့် ခုတ်ဖြတ်၊ ချို့ယွင်းခြင်း သို့မဟုတ် ကိုက်ခံရပါက ကိုယ်ခန္ဓာကို ကျူးကျော်ဝင်ရောက်နိုင်ပြီး အရေပြားအထက်လွှာကို အပေါ်ယံကူးစက်စေနိုင်သည်။ ဤအကြောင်းရင်းသည် အခြားရုတ်သဲသဲဖြစ်မှုများနှင့် မတူချေ။ စကေးဘီစ်သည် ကြွက်များကြောင့်ဖြစ်သည်။ သံချောင်းမှာမူ မှိုကူးစက်မှုများကြောင့်ဖြစ်သည်။ အဆိပ်အတောက်အစရှိသော အခြားအပြစ်များမှာ ဓာတ်မတည့်မှုများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကူးစက်မှုများကြောင့် အအေးဒဏ်များနှင့် ကြက်ကျောက်များကဲ့သို့သော ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကူးစက်မှုများကြောင့်ဖြစ်သည်။

အောက်ခြေမျဉ်း

အကယ်၍ သင်၌ အင်ပီတီဂို သို့မဟုတ် အခြားအရေပြားအခြေအနေရှိသည်ဟု သင်သံသယရှိမည်ဆိုလျှင် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအကြံဉာဏ်တောင်းခံရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။ အင်ပီတီဂိုသည် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေနိုင်သော်လည်း အလွယ်တကူ ကုသနိုင်ပေသည်။