Półpasiec jest rodzajem infekcji wirusowej znanej również jako półpasiec. Podstawową przyczyną tej infekcji jest wirus ospy wietrznej i półpaśca, który jest podobnym wyzwalaczem ospy wietrznej. Pomimo wyzdrowienia z infekcji ospy wietrznej, wirusy mogą pozostać w układzie nerwowym przez kilka lat. Dzieje się tak, zanim reaktywują się jako półpasiec. 

Zazwyczaj półpasiec wiąże się z czerwoną wysypką skórną, która może powodować ból, stan zapalny lub pieczenie. Ta infekcja objawia się również linią pęcherzy na pojedynczej części ciała, głównie tułowia, twarzy i szyi. Na szczęście półpasiec rzadko rozwija się więcej niż raz u osoby, a większość przypadków ustępuje po dwóch lub trzech tygodniach. 

Uważa się, że półpasiec jest spowodowany niezdolnością układu odpornościowego do zarządzania utajoną replikacją wirusa. Występowanie półpaśca jest istotnie związane ze stanem immunologicznym. Osoby o wysokim stopniu odporności rzadziej nabywają półpasiec. Wirus nie jest nieszkodliwy i może objawiać się na różne sposoby. Nawet po wygojeniu półpaśca wiele osób doświadcza umiarkowanego do ciężkiego bólu, znanego jako neuralgia popółpaścowa. 

Epidemiologia

Półpasiec występuje w tempie od 1,2 do 3,4 na 1000 osób rocznie u młodszych, zdrowych osób, ale w tempie od 3,9 do 11,8 na 1000 osób rocznie u pacjentów w wieku powyżej 65 lat. W przypadku półpaśca nie ma sezonowych wahań.

Przewiduje się, że około 2 na 10 osób, które chorowały na ospę wietrzną, zachoruje na półpasiec w późniejszym życiu. Większość osób z półpaścem jest w wieku powyżej 50 lat. Ryzyko półpaśca wzrasta wraz z wiekiem, ponieważ nasz układ odpornościowy słabnie z wiekiem. Każdego roku ponad 300 000 osób w Niemczech zapada na gonty.

Przyczyny półpaśca 

Jak wspomniano powyżej, główną przyczyną półpaśca jest wirus ospy wietrznej i półpaśca, który jest również odpowiedzialny za wywoływanie ospy wietrznej. Osoba, która miała ospę wietrzną, jest bardziej narażona na rozwój półpaśca. Dzieje się tak, ponieważ wirus dostaje się do układu nerwowego po wyleczeniu z ospy wietrznej i pozostaje w stanie uśpienia przez kilka lat. 

Na dłuższą metę ma tendencję do reaktywacji i przemieszczania się przez ścieżkę nerwową do skóry, powodując półpasiec. Jednak nie każda osoba, która ma ospę wietrzną, ostatecznie dostaje półpasiec.

Główny powód uzyskania półpaśca jest nieznany. Niemniej jednak specjaliści medyczni uważają, że niska odporność i zwiększona szansa na infekcje z powodu starości są ważnymi czynnikami. W związku z tym wirus półpaśca występuje częściej wśród osób starszych i osób z obniżoną odpornością.

Wirus ospy wietrznej i półpaśca jest formą wirusa opryszczki, który obejmuje również wirusy prowadzące do opryszczki narządów płciowych i opryszczki. Z tego powodu półpasiec jest również określany jako półpasiec. Jednak wirus odpowiedzialny zarówno za półpasiec, jak i ospę wietrzną nie jest podobny do wirusów wywołujących opryszczkę lub opryszczkę narządów płciowych, która jest chorobą przenoszoną drogą płciową. 

Czynniki ryzyka związane z półpaścem 

Niektóre z czynników ryzyka, które mogą zwiększać szanse na rozwój choroby półpaśca to; 

Ponad 50 lat: Badania medyczne wskazują, że półpasiec występuje częściej wśród osób powyżej 50 roku życia. Zazwyczaj ryzyko rozwoju półpaśca wzrasta wraz z wiekiem. 

Leczenie raka: Terapie takie jak chemioterapia i radioterapia mają tendencję do minimalizowania odporności organizmu na różne choroby. Zwiększa to ryzyko półpaśca, a nawet wywołuje infekcję. 

Niektóre warunki zdrowotne: Choroby, które osłabiają układ odpornościowy organizmu, w tym nowotwory i HIV / AIDS, mogą zwiększać możliwość rozwoju półpaśca. 

Niektóre leki:  Leki, które są przepisywane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu, mogą czasami zwiększać szanse na półpasiec. Również długotrwałe stosowanie sterydów, w tym prednizonu, może wywołać zakażenie półpaścem. 

Patofizjologii

Zmiany skórne w postaci półpaśca indukują swoistą proliferację limfocytów T wirusa ospy wietrznej i półpaśca, podczas gdy produkcja interferonu alfa powoduje ustąpienie półpaśca. Specyficzne przeciwciała (IgG, IgM i IgA) rozwijają się szybciej i osiągają większe miana u osób immunokompetentnych po reaktywacji (półpasiec), co powoduje długotrwałą, zwiększoną ochronę komórkową przed wirusem ospy wietrznej i półpaśca.

Zaangażowanie dermatologiczne jest dośrodkowe i podąża ścieżką dermatomu. W większości przypadków zaangażowane są korzenie lędźwiowe i szyjne, a zaangażowanie motoryczne jest rzadkie. Choroba jest przenoszona na osoby, które nigdy nie chorowały na ospę wietrzną i półpasiec, chociaż wskaźniki transmisji są minimalne. Wirus może rozprzestrzeniać się przez bezpośredni kontakt ze skórą lub wdychanie zanieczyszczonych kropelek.

Ważne jest, aby zrozumieć, że infekcje opryszczki mogą występować jednocześnie. Herpes simplex, CMV, EBV i ludzkie herpeswirusy zostały zidentyfikowane u pacjentów z półpaścem.

Oznaki i objawy półpaśca

Wczesne oznaki i objawy półpaśca obejmują pieczenie i ból. Ból zwykle dotyka niewielkiej części jednej części ciała.

Inne typowe oznaki i objawy, które możesz zauważyć, obejmują: 

• Czerwona wysypka, która zaczyna się kilka dni po bólu 
• Swędzenie 
• Drętwienie i mrowienie 
• Rozwój pęcherzy wypełnionych płynem, które mogą pękać i skorupy 
• Czułość na dotyk

Inne osoby mogą również doświadczyć następujących objawów:

• Zmęczenie 
• Ból głowy 
• Gorączka i dreszcze 
• Wrażliwość na światło 
• Osłabienie mięśni

Dla niektórych ból związany z półpaścem może być łagodny lub intensywny. Jednakże, w oparciu o lokalizację bólu, może być błędnie zdiagnozowany z objawami nerek, serca lub płuc. Inne osoby mogą odczuwać ból, ale nie rozwijają wysypki. 

Klinicznie zmiany zaczynają się jako gęsto upakowane grudki rumieniowe, które szybko rozwijają się w pęcherzyki na rumieniowej i obrzękowej podstawie i mogą pojawić się w ciągłych lub nieciągłych pasmach w jednym, dwóch lub więcej sąsiednich dermatomach jednostronnie. Najczęściej zaangażowane są dermatomy klatki piersiowej (53%), szyjki macicy (20%) i trójdzielne (15%), w tym oczne i lędźwiowo-krzyżowe (11%).

Wysypka gontowa zwykle pojawia się jako pasmo pęcherzy, które zwijają się wokół prawej lub lewej strony klatki piersiowej. Półpasiec może również pojawić się wokół jednego oka lub po jednej stronie twarzy lub szyi.

Zespół Ramsaya Hunta typu II to inna nazwa półpaśca oticus. Jest to spowodowane przemieszczaniem się wirusa z nerwu twarzowego do nerwu przedsionkowo-ślimakowego, który wpływa na ucho i powoduje utratę słuchu i zawroty głowy.

Jeśli podziały szczękowe lub żuchwowe nerwu trójdzielnego są uszkodzone, w jamie ustnej może pojawić się półpasiec. Objawia się klinicznie pęcherzykami lub nadżerkami błony śluzowej górnej szczęki (podniebienie, dziąsła zębów górnych) lub żuchwy (język lub dziąsła zębów dolnych). Zajęcie doustne może rozwinąć się samodzielnie lub w połączeniu ze zmianami skórnymi wraz ze skórnym rozmieszczeniem tej samej gałęzi nerwu trójdzielnego.

Ze względu na bliski związek między naczyniami krwionośnymi a neuronami, wirus może rozprzestrzeniać się na naczynia krwionośne, wpływając na przepływ krwi i powodując martwicę niedokrwienia. Może to prowadzić do powikłań, takich jak martwica kości, utrata zębów, zapalenie przyzębia, zwapnienie miazgi, martwica miazgi, zmiany okołowierzchołkowe i nieprawidłowości rozwojowe zębów.

Najczęściej zaangażowaną gałęzią w półpaścu jest podział okulistyczny nerwu trójdzielnego. Może to dotyczyć skóry brwi, górnej powieki i orbity oka. Występuje u około 10% do 25% osób z zapaleniem rogówki, zapaleniem błony naczyniowej oka i porażeniem nerwu wzrokowego.

Możliwe są powikłania, takie jak uporczywe zapalenie oka, utrata wzroku i obezwładniający dyskomfort. 

Nie jest niczym niezwykłym, żezaangażowany jest centralny układ nerwowy . Ponieważ wirus żyje w zwojach czuciowych korzenia, może uszkodzić dowolną część mózgu, powodując porażenie nerwów czaszkowych, osłabienie mięśni, porażenie przeponowe, pęcherz neurogenny, zespół Guillain-Barre i zapalenie rdzenia kręgowego. Pacjenci cierpiący na ciężkie przypadki mogą nabyć zapalenie mózgu.

Etapy półpaśca 

Większość stadiów półpaśca trwa zwykle od trzech do pięciu tygodni. Kiedy wirus ospy wietrznej i półpaśca po raz pierwszy reaktywuje się, możesz odczuwać mrowienie, swędzenie, pieczenie lub drętwienie pod skórą. Ogólnie rzecz biorąc, półpasiec  zwykle pojawia się po jednej stronie ciała, najczęściej na klatce piersiowej, plecach lub talii.

Trzy fazy infekcji obejmują:

• Etap przederupcyjny charakteryzuje się nietypowymi odczuciami skórnymi lub dyskomfortem w dotkniętym dermatomie. Ten etap pojawia się co najmniej 48 godzin przed widocznymi zmianami. Jednocześnie osoba może cierpieć na bóle głowy, ogólne złe samopoczucie i światłowstręt.
• Pęcherzyki i objawy występujące w fazie przederupcyjnej odróżniają ostrą fazę erupcji. Zmiany zaczynają się jako plamki i szybko przekształcają się w bolesne pęcherzyki. Pęcherzyki często pękają, owrzodzają i w końcu pokrywają się skorupą. Pacjenci są najbardziej zakaźni w tym okresie, gdy zmiana wysycha. Na tym etapie ból jest intensywny i ogólnie odporny na konwencjonalne leki przeciwbólowe. Okres może trwać 2-4 tygodnie, chociaż ból może się utrzymywać.
• Przewlekła infekcja jest rozpoznawana przez nawracający ból, który trwa dłużej niż cztery tygodnie. Pacjenci zgłaszają również parestezje, doznania podobne do wstrząsu i dysestezje oprócz bólu. Agonia jest obezwładniająca i może trwać rok lub dłużej.

Półpasiec na pośladkach 

Na pośladkach może czasami pojawić się wysypka gontowa. Półpasiec zwykle uderza w jedną stronę ciała na raz. Oznacza to, że możesz dostać wysypkę na prawym pośladku, a nie na lewym. Podobnie jak inne części ciała, półpasiec na pośladkach może początkowo wywoływać mrowienie, dyskomfort i swędzenie. Czerwona wysypka i pęcherze mogą również pojawić się po kilku dniach. Inni pacjenci odczuwają ból, ale mogą nie mieć wysypki.

Czy półpasiec jest infekcją zakaźną? 

Osoba z półpaścem może przekazać wirusa ospy wietrznej i półpaśca osobie bardzo wrażliwej, powodując w ten sposób ospę wietrzną. 

Półpasiec może dotknąć tylko osobę, która miała ospę wietrzną. Z drugiej strony, ktoś z półpaścem może przekazać ospę wietrzną osobie, która nie jest jeszcze odporna na wirusa ospy wietrznej i półpaśca. Można rozwinąć odporność albo poprzez szczepienie (szczepionka przeciwko ospie wietrznej), albo naturalnie przez chorobę. 

W półpaścu reaktywowany wirus ospy wietrznej i półpaśca może rozprzestrzeniać się poprzez bezpośredni kontakt ze skórą. Obejmuje to dotykanie pęcherzy gontu lub kontakt z bardzo wrażliwą osobą. Dlatego, jeśli zdiagnozowano półpasiec, ważne jest, aby unikać kontaktu z osobami, które nie miały infekcji ospy wietrznej, szczepionki lub mają osłabiony układ odpornościowy, takie jak niemowlęta i osoby starsze. 

Półpasiec i ciąża

Półpasiec w ciąży może nie wywoływać nieprawidłowości wrodzonych lub powikłań u niemowlęcia w macicy. Jednakże, gdy kobieta w ciąży dostaje ospę wietrzną 21 do 5 dni przed porodem, dziecko może rozwinąć infekcję po urodzeniu lub po kilku dniach. Dziecko ma niewielką szansę na rozwój półpaśca w ciągu pierwszych pięciu lat życia. Wynika to z faktu, że układ odpornościowy może nie utrzymywać utajonego wirusa ospy wietrznej i półpaśca po poprzednim zakażeniu ospą wietrzną. 

Diagnostyka półpaśca

Rozpoznanie półpaśca zwykle zależy od wysypki, rodzaju lub charakteru bólu i innych powiązanych objawów. Ponadto, w przypadku braku wysypki, zakres bólu, a także inne odczucia skórne, mogą być wystarczające do postawienia diagnozy. Czasami lekarz może zeskrobać kawałek skóry lub pobrać próbkę płynu blistrowego do badań laboratoryjnych. Jeśli wyniki udowodnią, że jest to półpasiec, może być obecny wirus ospy wietrznej i półpaśca. 

Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy gontu, nie czekaj na wysypkę przed skontaktowaniem się z lekarzem. Dzieje się tak dlatego, że nie każdy z półpaścem dostaje wysypkę. Tak więc, im wcześniej rozpoczniesz leczenie półpaśca, tym mniejsze szanse na poważniejszą infekcję lub powikłania.

Testy na obecność wirusa ospy wietrznej i półpaśca obejmują :

• Rozmazy płynu pęcherzykowego Tzancka ujawniają wielojądrowe duże komórki. Jego czułość i swoistość są niższe niż w przypadku bezpośredniego przeciwciała fluorescencyjnego (DFA) lub reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) (PCR).
• Przeciwciało IgM specyficzne dla wirusa ospy wietrznej i półpaśca jest identyfikowane we krwi podczas aktywnego zakażenia ospą wietrzną lub półpaścem, ale nie wtedy, gdy wirus jest utajony.
• W przypadku zajęcia oka można wykonać bezpośrednie badanie przeciwciał fluorescencyjnych płynu pęcherzykowego lub płynu rogówki.
• W przypadkach zajęcia oczu lub powszechnej infekcji wykonuje się badanie PCR płynu pęcherzykowego, zmiany rogówki lub krwi.

Testy biologii molekularnej, które wykorzystują amplifikację kwasu nukleinowego in vitro (testy PCR), są obecnie uważane za najbardziej wiarygodne. Zagnieżdżony test PCR ma wysoką czułość, ale jest podatny na zanieczyszczenie, co daje fałszywie pozytywne wyniki. Najnowsze techniki PCR w czasie rzeczywistym są szybkie, proste w użyciu, tak czułe jak zagnieżdżone PCR, mają zmniejszoną szansę na zanieczyszczenie i są bardziej czułe niż kultury wirusowe.

Leczenie zakażenia półpaścem

Opcje leczenia półpaśca różnią się w zależności od wieku pacjenta, charakteru infekcji i innych schorzeń. Leczenie ma na celu złagodzenie dyskomfortu i bólu, które towarzyszą epizodom półpaśca. Pomaga również zapobiegać występowaniu dodatkowych komplikacji. 

Ogólnie rzecz biorąc, nie ma konkretnego lekarstwa na infekcje gontów. Jednak niektóre z dostępnych leków przeciwpaścowych , które mogą pomóc w rozwiązaniu tego stanu, obejmują:

Leki przeciwwirusowe:

Leki przeciwwirusowe Shingle mogą pomóc zmniejszyć powagę i czas trwania infekcji. Leki te mogą również zminimalizować ryzyko neuralgii popółpaścowej, przewlekłego powikłania związanego z półpaścem.   

Leki przeciwwirusowe są zwykle skuteczne od 72 godzin po wystąpieniu oznak i objawów półpaśca. Należą do nich acyklowir, walacyklowir i famcyklowir. 

Leki przeciwwirusowe nie są zalecane dla wszystkich, którzy mają półpasiec. Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci, którzy doświadczają półpaśca, powinni przyjmować leki przeciwwirusowe, jeśli należą do jednej z następujących kategorii: 

Ponad 50 lat: Wraz z wiekiem stają się bardziej podatni na poważne półpasiec i związane z tym komplikacje. Stąd możliwość szybszego powrotu do zdrowia po zabiegu. 

Każdy przedział wiekowy i mieć co najmniej jedno z poniższych; 

• Półpasiec w oku lub uchu
• Upośledzony lub źle funkcjonujący układ odpornościowy
• Półpasiec wpływa na każdy obszar ciała inny niż tułów. Obejmuje to gonty na nodze, półpasiec na skórze głowy,  półpasiec na ramieniu i gonty wokół genitaliów. 
• Łagodna lub ciężka wysypka gontowa
• Umiarkowany lub przewlekły ból

Leki przeciwbólowe:

Środki przeciwbólowe, takie jak paracetamol lub co-codamol (połączenie paracetamolu i kodeiny) oraz leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, mogą przynieść ulgę. W pewnych okolicznościach mogą być wymagane silne środki przeciwbólowe, w tym tramadol i oksykodon. 

Niektóre środki przeciwbólowe są szczególnie korzystne w przypadku bólu nerwów półpaśca. Jeśli ból półpaśca jest poważny lub jeśli masz neuralgię popółpaścową, lekarz może zalecić przyjmowanie następujących leków:

• Lek przeciwdepresyjny w kategorii trójpierścieniowej. Ten lek nie jest stosowany w celu złagodzenia depresji w tym przypadku. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, w tym amitryptylina, nortryptylina i imipramina, łagodzą ból nerwów (nerwobóle) oprócz funkcji przeciwdepresyjnej. 
• Lek przeciwdrgawkowy, w tym pregabalina lub gabapentyna. Oprócz kontrolowania drgawek łagodzą dyskomfort nerwowy. 

Gdy zalecany jest lek przeciwdrgawkowy lub przeciwdepresyjny, należy go przyjmować codziennie zgodnie z receptą. Może to potrwać dwa lub trzy tygodnie, zanim będzie całkowicie skuteczny w łagodzeniu bólu. Mogą pomóc uniknąć neuralgii popółpaścowej, a także złagodzić ból podczas epizodu półpaśca. 

Leki steroidowe:

Sterydy pomagają zminimalizować obrzęk i stan zapalny. Oprócz leków przeciwwirusowych można rozważyć krótki cykl tabletek steroidowych znanych jako prednizolon. Może to pomóc złagodzić dyskomfort i przyspieszyć proces gojenia gontu . Niemniej jednak stosowanie takich leków steroidowych w leczeniu półpaśca jest nieco kontrowersyjne. Z tego powodu Twój lekarz udzieli Ci porady na temat tej formy leczenia. Należy jednak pamiętać, że sterydy nie chronią przed neuralgią popółpaścową. 

Leczenie neuralgii popółpaścowej

Leczenie neuralgii popółpaścowej obejmuje kremy i balsamy, w tym kapsaicynę lub lidokainę i inne leki, które nie są szczególnie przeznaczone do leczenia bólu. Należą do nich leki na padaczkę lub leki przeciwdepresyjne. Zwykłe środki przeciwbólowe są zwykle nieskuteczne w radzeniu sobie z tą formą bólu.

Niektóre zabiegi, w tym zastrzyki steroidowe lub blokery nerwów w regionie, w którym nerwy opuszczają kręgosłup, można szukać, jeśli dyskomfort nie ustępuje. W przypadku intensywnego, uporczywego bólu, który nie reaguje na inne terapie, alternatywą są wszczepialne urządzenia stymulujące nerwy.

Strona główna Środki zaradcze w leczeniu półpaśca 

Kompleksowa samoopieka nad gontem w domach obejmuje: 

• Stosowanie balsamu kalaminowego i innych niezbędnych kremów, aby złagodzić dyskomfort i ukoić skórę 
• Delikatnie oczyść obszar wysypki gontowej, aby uniknąć infekcji bakteryjnej.
• Stosowanie chłodnych okładów na półpasiec, aby zmniejszyć dyskomfort i przyspieszyć gojenie. 
• Regularne przyjmowanie wody i innych pożywnych napojów.
• Odpoczynek częściej. Możesz skonsultować się z lekarzem w sprawie recepty na leki przeciwbólowe, jeśli nie możesz spać z powodu bólu. 
• Minimalizowanie stresu półpaśca poprzez codzienne spacery i spożywanie zdrowej żywności. 

Szczepionka przeciwko półpaścowi

Dostępne są dwie główne szczepionki, które pomagają zmniejszyć ryzyko zachorowania na półpasiec, a także neuralgię popółpaścową. Zostavax, jedna ze szczepionek, jest dostępna od 2006 roku. Shingrix, druga szczepionka, jest dostępna od 2017 roku. Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zaleca Shingrix jako alternatywną szczepionkę.

Shingrix, zwany także rekombinowaną szczepionką przeciwko półpaścowi, jest zwykle podawany w postaci dwudawkowego wstrzyknięcia w górną część ramienia. Drugą dawkę (wstrzyknięcie) należy podać od dwóch do sześciu miesięcy po pierwszym strzale. Zazwyczaj udowodniono, że Shingrix jest w ponad 90 procentach skuteczny i skuteczny w neuralgii popółpaścowej i profilaktyce półpaśca. Jego skuteczność wynosi ponad 85 procent przez cztery lata po podaniu szczepionki.

Należy jednak zauważyć, że szczepienie półpaśca nie gwarantuje, że nie rozwiniesz półpaśca. Niemniej jednak oczekuje się, że ta szczepionka skróci czas trwania półpaśca i jego powagę. Pomaga również zmniejszyć prawdopodobieństwo neuralgii popółpaścowej. 

Ponadto szczepionka przeciwko półpaścowi jest korzystna tylko jako środek zapobiegawczy. Nie jest przeznaczony do leczenia pacjentów, którzy nadal są zakażeni chorobą. Skonsultuj się z lekarzem, aby ustalić, która alternatywa jest dla Ciebie najlepsza. 

Kto może otrzymać szczepionkę Shingrix? 

FDA zatwierdza szczepionkę Shingrix dla osób w wieku 50 lat i starszych i cieszących się doskonałym zdrowiem. Ponadto, możesz mieć szczepionkę Shingrix niezależnie od poniższych; 

• Jeśli już opracowałeś półpasiec 
• Jeśli pacjent niedawno otrzymał szczepionkę Zostavax, szczepionkę przeciwko półpaścowi. Należy jednak odczekać około ośmiu tygodni przed otrzymaniem szczepionki Shingrix. 
• Jeśli nie jesteś pewien, czy wcześniej chorowałeś na ospę wietrzną

Wręcz przeciwnie, nie należy otrzymywać szczepionki Shingrix, jeśli; 

• Jesteś w ciąży lub karmisz piersią 
• U pacjenta wystąpiła przewlekła reakcja alergiczna na szczepionkę lub określony składnik 
• Mają półpasiec w tej chwili 
• Są lekko chorzy lub ciężko chorzy i doświadczają wysokiej gorączki 
• Test negatywny na odporność na wirusa półpaśca 

Skutki uboczne związane ze szczepionką Shingrix

Intensywne działania niepożądane strzałów półpaśca są bardzo rzadkie. Ale w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów w ciągu kilku minut lub godzin od uzyskania Shingrix, natychmiast udaj się do najbliższej placówki opieki zdrowotnej; 

• Obrzęk twarzy lub gardła
• Pokrzywka 
• Trudności w oddychaniu
• Zwiększone tętno 
• Zawroty głowy, zawroty głowy i zmęczenie

Powikłania półpaśca 

Niektóre z możliwych powikłań półpaśca to; 

Neuralgia popółpaścowa: Jest to częste powikłanie półpaśca. Jest to stan, w którym bóle gontu utrzymują się przez dłuższy czas, nawet po ustąpieniu pęcherzy. Występuje, gdy uszkodzone włókna nerwowe przekazują przesadne i zdezorientowane sygnały bólu do mózgu ze skóry. 

Problemy ze wzrokiem: Półpasiec wokół oka może prowadzić do stanu zapalnego w przedniej części oka. Jeśli stan staje się intensywny, może to spowodować zapalenie całego oka, a to może spowodować utratę wzroku. 

Zakażenie skóry: Czasami wysypka półpaśca zostaje zainfekowana bakteriami lub zarazkami. W rezultacie pobliska skóra staje się czerwona i ciepła. W takim przypadku możesz potrzebować kuracji antybiotykowej. 

Słabość: Czasami dotknięty nerw może być nerwem ruchowym, który kontroluje i reguluje mięśnie, a nie normalny nerw czuciowy odpowiedzialny za dotyk. Może to powodować osłabienie lub porażenie w mięśniach dostarczanych przez nerw.

Problemy neurologiczne: W oparciu o dotknięte nerwy, półpasiec może czasami prowadzić do zapalenia mózgu (zapalenie mózgu), problemów z równowagą i słuchem oraz paraliżu twarzy. 

Diagnostyka różnicowa

Zmiany skórne półpaśca należy odróżnić od opryszczki pospolitej, opryszczkowego zapalenia skóry, liszajca, kontaktowego zapalenia skóry, kandydozy, odpowiedzi na leki i ukąszeń owadów. Ból półpaśca poprzedzony brakiem zmian skórnych różni się od zapalenia pęcherzyka żółciowego i kolki żółciowej, kolki nerkowej, neuralgii nerwu trójdzielnego lub jakiejkolwiek infekcji zęba.

Półpasiec różni się od innych zaburzeń pęcherzowych jamy ustnej tendencją do dotykania tylko jednej strony jamy ustnej. Zaczyna się w jamie ustnej jako pęcherzyki, które szybko się rozkładają, pozostawiając wrzody, które goją się w ciągu 10 do 14 dni. Ból przed wysypką może zostać błędnie zdiagnozowany jako ból zęba, co powoduje niepotrzebne leczenie stomatologiczne.

Półpasiec vs. słaby układ odpornościowy

Osoby, u których rozwija się półpasiec i mają osłabiony układ odpornościowy (supresja immunologiczna lub niedobór odporności) powinny natychmiast skontaktować się z lekarzem. Niezależnie od wieku otrzymasz leki przeciwwirusowe i będziesz uważnie obserwowany pod kątem powikłań. 

Osoby z osłabionym układem odpornościowym to ci, którzy:

• Używaj silnych dawek sterydów. Odnosi się to do osób, które przyjmują 40 mg prednizolonu, tabletek steroidowych codziennie przez ponad tydzień przez ostatnie trzy miesiące. Alternatywnie, dzieci, które stosowały sterydy w ciągu ostatnich trzech miesięcy, równe prednizolonowi 2 mg / kg każdego dnia przez tydzień lub 1 mg / kg dziennie przez co najmniej miesiąc. 
• Używaj małych dawek sterydów w połączeniu z niektórymi lekami immunosupresyjnymi. 
• Weź leki przeciwzapalne, które mogą wpływać na szpik kostny.
• Przeszedł przeszczep narządu i jest obecnie w trakcie leczenia immunosupresyjnego.
• Przechodzą uogólnioną radioterapię i chemioterapię lub otrzymują te terapie przez ostatnie 6 miesięcy. 
• Mają upośledzony system obrony organizmu
• Są immunosupresyjne z powodu zakażenia HIV.

Gonty VS ule 

W przypadku wystąpienia półpaśca, choroby wywołanej przez wirus ospy wietrznej i półpaśca, prawdopodobnie wystąpi bolesna i swędząca czerwona wysypka na jednej części ciała z pęcherzami wypełnionymi płynem. Niemniej jednak możesz mieć półpasiec tylko wtedy, gdy wcześniej chorowałeś na ospę wietrzną.

Ogólnie rzecz biorąc, półpasiec nie jest podobny do uli , która charakteryzuje się wypukłymi i swędzącymi pręgami na skórze. Zwykle pokrzywka występuje z powodu reakcji alergicznej na żywność, leki lub pewne aspekty środowiskowe. 

Czego się spodziewać, jeśli rozwiniesz półpasiec?

Półpasiec jest bolesny i może powodować skrajny dyskomfort. Jeśli podejrzewasz, że masz półpasiec, skontaktuj się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe. Powinieneś natychmiast zacząć przyjmować leki przeciwwirusowe, aby złagodzić ból i skrócić okres związanych z tym objawów.

Dobrym rozwiązaniem dla półpaśca jest podjęcie środków ostrożności i zrobienie wszystkiego, co możliwe, aby zmniejszyć szanse na ich nabycie. Jeśli nigdy nie rozwinąłeś półpaśca lub jeśli miałeś półpasiec w przeszłości, skonsultuj się z lekarzem na temat szczepionki przeciwko półpaścowi. Ponadto, jeśli nigdy nie rozwinąłeś ospy wietrznej, porozmawiaj z lekarzem o otrzymaniu szczepionki przeciwko ospie wietrznej.

Kiedy należy skonsultować się z lekarzem?

W przypadku zauważenia jakichkolwiek powiązanych objawów lub podejrzenia półpaśca, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jest to szczególnie ważne, jeśli masz którykolwiek z następujących problemów:

• Ból, dyskomfort i wysypka pojawiają się wokół oka. Ta forma infekcji, jeśli nie jest leczona, spowoduje trwałe uszkodzenie oka. 
• Masz 50 lat lub więcej. Dzieje się tak dlatego, że wiek dramatycznie zwiększa ryzyko powikłań. 
• Ty lub członek Twojej rodziny ma upośledzony układ odpornościowy. Może to być spowodowane rakiem, szczególną chorobą przewlekłą lub niektórymi lekami. 
• Wysypka  półpaśca jest niezwykle bolesna i rozległa.

Konkluzja  

Półpasiec jest zazwyczaj infekcją wirusową, która powoduje wybuch bolesnej wysypki i pęcherzy na skórze. Wirus ospy wietrznej i półpaśca jest główną przyczyną zarówno półpaśca, jak i ospy wietrznej. Wysypka półpaśca najczęściej rozwija się jako pasmo pęcherzy lub wysypek po jednej stronie ciała. 

Bycie w wieku powyżej 50 lat i posiadanie upośledzonych układów odpornościowych zwiększa ryzyko rozwoju półpaśca. W związku z tym zawsze ważne jest, aby omówić to z lekarzem, zwłaszcza jeśli jesteś bardziej narażony na infekcję. Możesz również rozważyć szczepienie przeciwko chorobie, aby upewnić się, że masz mniejsze szanse na zachorowanie na półpasiec.

Każdy, kto miał ospę wietrzną w przeszłości, może rozwinąć półpasiec w późniejszym życiu. Oba są spowodowane przez tego samego wirusa, wirusa ospy wietrznej i półpaśca. Po zakażeniu ospą wietrzną wirus ten staje się utajony (nieaktywny) w organizmie. Może jednak reaktywować się po latach i wytwarzać półpasiec (półpasiec): wysypkę z pęcherzami, która często tworzy pasmo na skórze i często jest niezwykle bolesna. Zwykle wysypka dotyka tylko jednej strony ciała.

Chociaż nie ma leczenia tego zaburzenia, można go uniknąć u większości osób ze szczepieniami. Gdy oczy są zaangażowane, pacjenci muszą zostać wysłani do okulisty tak szybko, jak to możliwe. Personel medyczny, taki jak lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarka, internista i farmaceuta, powinien edukować pacjenta o zaletach szczepionki. 

Jeśli to możliwe, unikaj zarysowania pęcherzy: Płyn w nich zawarty jest zakaźny, a pęcherze, które zostały rozerwane, mogą pozostawić blizny. Osoby z półpaścem powinny unikać bezpośredniego kontaktu z innymi, jeśli nie wiedzą, czy inni ludzie są odporni na ospę wietrzną tak długo, jak jest zaraźliwa - to znaczy, dopóki ostatnie pęcherze nie znikną - jeśli nie wiedzą, czy inni ludzie są odporni na ospę wietrzną.

Jest to szczególnie ważne dla osób z upośledzonym układem odpornościowym i kobiet w ciąży. Pokrycie pęcherzy bandażem może pomóc w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się półpaśca.