CloudHospital

Data ostatniej aktualizacji: 11-Mar-2024

Sprawdzony medycznie przez

Przebadany medycznie przez

Dr. Lavrinenko Oleg

Przebadany medycznie przez

Dr. Hakkou Karima

Oryginalnie napisany w języku angielskim

Kamienie migdałków – czym są i co z nimi robimy

     

    Jakie są migdałki?

    Migdałki to dwie struktury znajdujące się w tylnej części gardła, po jednej z każdej strony. Są to masy tkanki i mają owalny kształt, przypominający niektóre gruczoły. Zewnętrzna część migdałków składa się z różowej błony śluzowej podobnej do tej w jamie ustnej. Wewnątrz tkanki migdałków znajdują się komórki zaprojektowane w celu ochrony przed infekcjami, znane jako limfocyty, które sprawiają, że migdałki są częścią układu limfatycznego.

    Ponieważ każda osoba ma swoje własne cechy w odniesieniu do sposobu, w jaki ich ciało walczy z infekcją, migdałki mogą stać się dość problematyczne dla niektórych osób. Wielu lekarzy uważa, że migdałki działają jako bariera przed bakteriami lub wirusami, które przemieszczają się przez gardło, zatrzymując je w środku. Jednak dla niektórych osób migdałki nie działają tak płynnie, powodując więcej problemów niż powinny.

    W przeszłości powszechną procedurą dla osób, które miały problemy z migdałkami, była wycięcie migdałków, operacja usunięcia migdałków. Zostało to zasugerowane przez lekarzy, gdy tylko pacjent wykazywał oznaki jakiejkolwiek dysfunkcji migdałków. Jednak w dzisiejszych czasach procedura ta nie jest tak powszechna, badania pokazują, że usunięcie migdałków niekoniecznie sprawia, że pacjent jest mniej podatny na infekcje. Obecnie ten zabieg chirurgiczny jest zalecany dla tych, którzy mają nawracające infekcje migdałków lub tych, którzy mają migdałki, które są zbyt duże, powodując dyskomfort.  

     

    Warunki medyczne migdałków

    Najczęstsze schorzenia związane z migdałkami to ostre zapalenie migdałków, przewlekłe zapalenie migdałków, ropień otrzewnej, angina, powiększone migdałki i kamienie migdałków.

     

    Ostre i przewlekłe zapalenie migdałków

    Jak sama nazwa wskazuje, zapalenie migdałków jest infekcją migdałków bakterią lub wirusem, który powoduje obrzęk migdałków i stan zapalny. Niektóre z najczęstszych objawów to ból gardła, gorączka, bóle głowy, migdałki stają się czerwone, trudności w połykaniu, zmiany w głosie, ból ucha, pęcherze na gardle, żółty lub biały ropień na migdałkach. W zależności od tego, jak długo utrzymują się te objawy, zapalenie migdałków może być ostre, z objawami trwającymi od 3-4 dni do 2 tygodni, nawracającymi, jeśli dana osoba zostanie zarażona kilka razy w ciągu roku lub przewlekłą, jeśli objawy utrzymują się przez długi czas.

     

    Ropień otrzewnej

    Zakażenie migdałków powoduje powstanie kieszeni ropy wokół migdałka, popychając migdałek w kierunku środka szyi, gdzie znajduje się języczek (języczek jest widoczną zwisającą tkanką z tyłu szyi). To sprawia, że cały obszar jest niezwykle bolesny, czasami utrudniając nawet otwarcie ust. W przypadku ropnia otrzewnej zaleca się jak najszybsze jego opróżnienie, ponieważ nieleczony może rozprzestrzeniać infekcję głębiej w szyi, prowadząc do pewnych zagrażających życiu powikłań (jednym z nich jest niedrożność dróg oddechowych).

     

    Angina 

    Angina jest infekcją wywołaną przez Streptococcus pyogenes lub paciorkowce grupy A. Zwykle występuje to częściej u dzieci i wpływa na migdałki, powodując ich zaczerwienienie, obrzęk, ból, aw niektórych przypadkach może powodować powstawanie białej lub żółtej ropy na migdałkach lub wokół nich. Jest to poważny stan, który należy zdiagnozować i leczyć prawidłowo, ponieważ nieleczony może powodować gorączkę reumatyczną, wpływając na zastawki serca, stawy i układ nerwowy lub kłębuszkowe zapalenie nerek, wpływając na nerki. Zwykle dzieje się to w późniejszym okresie życia, a większość ludzi, gdy są młodzi, nie wie, że mogą to być poważne komplikacje z "zwykłego przeziębienia", które jest źle leczone.

     

    Powiększone migdałki

    Przerostowe migdałki to powiększone migdałki, które determinują niedrożność oddychania, wpływając głównie na wzorce snu osoby. Ten stan może być odpowiedzialny za chrapanie lub, w poważniejszych przypadkach, bezdech senny. Innymi objawami mogą być pobudzony sen z częstym przebudzeniem, nadmierna senność lub problemy z sercem. Chronicznie powiększone migdałki mogą również prowadzić do zapalenia zatok, niedrożności nosa lub infekcji ucha (wpływając na trąbkę Eustachiusza, która łączy gardło z uchem wewnętrznym). Ten stan chorobowy jest również uważany za odpowiedzialny w niektórych przypadkach za wady zgryzu, czyli niewspółosiowość między górnymi i dolnymi zębami.   

     

    Kamienie migdałków

    Tonsilolity są częściami bakterii lub gruzu, które twardnieją, zamieniając się w małe formacje zwane kamieniami migdałków. Będziemy zagłębiać się w temat kamieni migdałków.  

     

    Czy te schorzenia są zaraźliwe?

    To bardzo zależy od tego, co powoduje stan chorobowy związany z migdałkami. Na przykład wirusowe przypadki zapalenia migdałków, takie jak to spowodowane mononukleozą, są zaraźliwe. Dotyczy to również infekcji bakteryjnych, takich jak angina. Jednakże, jeśli zapalenie migdałków jest spowodowane przewlekłym stanem chorobowym (np. Zapalenie zatok, przewlekły nieżyt nosa), jest bardzo mniej prawdopodobne, że będzie zakaźne.

     

    Czy kamienie migdałków są zaraźliwe?

    Kamienie migdałków same w sobie nie są zaraźliwe. Jednak często współwystępują z zapaleniem migdałków, które, jak omówiono wcześniej, może być zakaźne, w zależności od tego, co je powoduje.

     

    Definicja kamienia migdałków

    Kamienie migdałków (medycznie znane jako Tonsilloliths) są bolesnymi, twardymi formacjami umieszczonymi na lub wewnątrz migdałków. Mogą być żółte lub białe i zwykle są częściami bakterii lub innych szczątków, które przylegają do migdałków.

    Tonsilolity to zwapnione nagromadzenie resztek komórkowych i bakterii znalezionych w krypcie migdałków. Tonsillolity występują częściej u młodzieży niż u dorosłych. Tonsillolity mają rozmiar od zauważalnego do wielkości grochu.

    Niezwykle rzadko zdarza się, aby ludzie mieli duże kamienie migdałków. Zazwyczaj ludzie mają jeden lub kilka kamieni migdałków, ale przez większość czasu ludzie mają tylko małe formacje w migdałkach, które nie powodują żadnych objawów.

    Tonsillolity to zwapnienia, które rozwijają się w kryptach migdałków podniebiennych. Sole wapnia, samodzielnie lub w połączeniu z innymi solami mineralnymi, tworzą te kamienie.

    Tonsillolity mają zdolność wywoływania cuchnącego oddechu w jamie ustnej. Podczas metabolizmu bakteryjnego wytwarzano cuchnące chemikalia, takie jak lotne związki siarki i gazy pochodzące z siarki. Gdy ilość wytwarzanych gazów osiąga określony poziom, powstaje charakterystyczny zapach siarki. 

     

    Jak wyglądają kamienie migdałków?

    Migdałki składają się z fosforanu wapnia i/lub soli węglanowych. Są one zorganizowane w strukturę podobną do hydroksyapatytu Ca5[OH | (PO4)3 kryształy kości. Fluor, węglan lub chlorek mogą zastąpić jon hydroksylowy (OH) w hydroksyapatycie. Kryształ hydroksyapatytu ma ciężar właściwy 3,08 i twardość 5 w skali Mohsa. Macierz białkowa została również zidentyfikowana jako składnik kompozycji migdałków.

     

    Epidemiologia

    Tonsillolity, znane również jako konkrecje migdałków, dotykają do 10% populacji i są często spowodowane napadami zapalenia migdałków. Małe konkrecje w migdałkach są częste, ale prawdziwe kamienie są rzadkie. Są one bardziej rozpowszechnione u młodych ludzi i rzadziej u dzieci.

    Tonsilolity mogą rozwijać się w każdym wieku, jednak są częstsze u dorosłych niż u dzieci. Niektórzy ludzie rozwijają tylko jeden, ale inni mogą mieć wiele w tym samym czasie. Nawet gdy niektóre osoby pozbywają się jednego, inny tworzy się gdzie indziej.

     

    Czynniki ryzyka kamieni migdałków

    Biorąc pod uwagę strukturę migdałków, ludzie, którzy mają więcej krypt, są bardziej narażeni na rozwój kamieni migdałków, ponieważ jest więcej miejsca na gromadzenie się gruzu. Innym czynnikiem ryzyka mogą być liczne infekcje migdałków w pewnym okresie czasu lub wieku, ponieważ kamienie migdałków częściej występują u dzieci i młodzieży.

     

    Przyczyny kamienia migdałków

    Oprócz limfocytów, które walczą z bakteriami i wirusami, migdałki mają strukturę składającą się z tuneli i zakamarków, zwanych kryptami. Są to miejsca, w których wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia, takie jak bakterie, martwe komórki, ślina, resztki jedzenia i śluz utkną i zaczną się gromadzić. Do tej pory możesz zadać sobie pytanie "jak tworzą się kamienie migdałków". Cóż, z czasem to nagromadzenie jest tym, które twardnieje lub zwapnieje w kamień migdałków. Proces ten występuje jednak częściej u osób z nawracającym zapaleniem migdałków (zwykle przewlekłym) lub u tych, którzy mają tendencję do zapalenia migdałków przez długi czas. 

     

    Patofizjologii

    Proces, w którym te kamienie się formują, jest nieznany, chociaż wydaje się, że są one spowodowane gromadzeniem się materiału uwięzionego w kryptach, a także wzrostem bakterii i grzybów - często w połączeniu z nawracającym przewlekłym ropnym zapaleniem migdałków.

    Związek między biofilmami a Tonsillolitami został odkryty w 2009 roku. Pogląd, że bakterie tworzą trójwymiarową strukturę, z uśpionymi bakteriami w rdzeniu, które służą jako ciągły nidus infekcji, ma kluczowe znaczenie dla koncepcji biofilmu. 

    Ze względu na swoją nieprzepuszczalną strukturę biofilm jest odporny na antybiotykoterapię. Biofilmy porównywalne z biofilmami dentystycznymi znaleziono w tonsylolicie za pomocą mikroskopii konfokalnej i mikroelektrod, z oddychaniem tlenowym w górnej warstwie tonsylolitu, denitryfikacją w środku i zakwaszeniem na dole.

     

    Klasyfikacja

    Tonsillolity, znane również jako kamienie migdałków, są zwapnieniami, które rozwijają się w kryptach migdałków podniebiennych. Wykazano również, że rozwijają się na dachu jamy ustnej i w gardle. Migdałki mają szczeliny, w których mogą utknąć bakterie i inne materiały, takie jak martwe komórki i śluz. Kiedy tak się dzieje, szczątki mogą skoncentrować się w kieszeniach, powodując białe formacje.

    Tonsilolity występują, gdy uwięziony materiał zbiera się i jest wydalany z migdałka. Zazwyczaj są miękkie, ale czasami mogą być gumowate. Jest to bardziej powszechne u osób, które mają przewlekłe podrażnienie migdałków lub miały kilka napadów zapalenia migdałków. Często są one związane z kroplówką po nosie.

     

    Gigantyczne tonsylolity

    Gigantyczne Tonsillolity są znacznie rzadsze niż normalne kamienie migdałków. Gigantyczne tonsylolity są często błędnie diagnozowane jako inne choroby jamy ustnej, takie jak ropnie otrzewnej i guzy migdałków.

     

    Kamienie migdałkowe: objawy

    Tonsil stones symptoms

    Czasami gołym okiem może być trudno dostrzec kamień migdałków, nawet jeśli są one znacznych rozmiarów. Jednak kamienie te mogą powodować wiele problemów dla ludzi, niektóre objawy, w tym:

    • Nieświeży oddech – cuchnący oddech lub nieświeży oddech jest jednym z głównych objawów kamieni migdałków; nieświeży oddech kamienia migdałkowego jest spowodowany faktem, że bakterie i grzyby żywią się gromadzeniem się gruzu, co prowadzi do wyraźnego, specyficznego zapachu (zapach kamieni migdałkowych); Ten szczególny zapach jest określany przez wysoki poziom lotnych związków siarki w oddechu, które stwierdzono u większości pacjentów z jakimś rodzajem zapalenia migdałków;
    • Zakażenie kamieniami migdałków – biorąc pod uwagę, że infekcja migdałków może prowadzić do powstawania kamieni migdałków, niektórzy ludzie doświadczają ich w tym samym czasie; Utrudnia to ocenę, który z dwóch warunków powoduje ból w gardle; jednak kamienie migdałków mogą powodować duży dyskomfort i ból (ból kamieni migdałkowych), zwłaszcza jeśli są większe;
    • Kaszel – w zależności od wielkości i lokalizacji, kamień migdałków może podrażniać gardło, powodując wielokrotny kaszel 
    • Białe szczątki – jednym z fizycznych objawów kamienia migdałka jest to, że mogą być widoczne po zbadaniu obszaru jako biała grudka w tylnej części gardła (oczywiście, pamiętając, że niektóre kamienie migdałków są tak małe, że można je znaleźć tylko podczas zdjęć rentgenowskich lub tomografii komputerowej)
    • Trudności w połykaniu – w zależności od wielkości i umiejscowienia kamienia migdałka mogą powodować trudności w połykaniu, powodując ból jedzenia lub picia
    • Ból ucha – może to być wynikiem samego kamienia migdałków lub kombinacji kamieni migdałków i zapalenia migdałków; jeśli pacjent ma kamień migdałkowy, w zależności od tego, gdzie w migdałku się znajduje, może wywołać pewne ścieżki nerwowe, które są wspólne dla ucha; w konsekwencji ból może również napromieniowywać się w uchu, co jest bardziej sensacją, "fałszywym" bólem, biorąc pod uwagę, że przyczyna znajduje się w gardle; Jednakże, jeśli kamień migdałków współwystępuje z zapaleniem migdałków, ból ucha może być również konsekwencją tego ostatniego, ponieważ infekcja migdałka może również rozprzestrzenić się na ucho
    • Obrzęk migdałków – kamień migdałkowy może spowodować zapalenie migdałka, ale może również ulec zakażeniu, powodując obrzęk migdałka.
    • Kamienie migdałków ból

     

    Rozpoznanie zapalenia migdałków

    Diagnozowanie kamienia migdałkowego w dużej mierze zależy od wielkości i lokalizacji tego zwapniałego nagromadzenia. Zazwyczaj diagnoza zapalenia migdałków jest zwykle oparta na badaniu fizykalnym. Lekarz patrzy w tył szyi, aby ocenić stan migdałków (jeśli są czerwone, w stanie zapalnym lub mają ropę na nich lub wokół nich), mierzy temperaturę ciała i sprawdza oznaki infekcji w nosie i uszach.

    Pamiętaj, aby odróżnić kamień migdałków od plamy białej ropy, powszechnej w zapaleniu migdałków. Jeśli jednak kamień nie jest widoczny, ale lekarz ma podejrzenie, może wykonać skan w celu potwierdzenia diagnozy lub lepszej oceny liczby, położenia i wymiarów kamieni.

    Oprócz badania fizykalnego lekarz może chcieć przeprowadzić kilka testów w celu ustalenia przyczyny infekcji. Dwa najczęstsze testy to wymaz z gardła, który sprawdza zakażenie paciorkowcami grupy A i badania krwi, które są zwykle stosowane do diagnozowania mononukleozy.

     

    Radiologia migdałków

    Chociaż pantomograf jest wiarygodną i konwencjonalną metodą oceny obecności migdałków, nałożenie zmiany obejmującej jedną stronę szczęki może spowodować pseudotonsilith lub obraz ducha po stronie przeciwnej, co prowadzi do błędnej interpretacji zmian obustronnych.

    Gdy przedmiot zostanie umieszczony między źródłem promieniowania rentgenowskiego a środkiem obrotu kasety, generowany jest obraz ducha. Migdałki są często widoczne na pantomografie jako wiele, małych i źle zdefiniowanych promieniotwórstw.

    Często zdarza się, że pracownik służby zdrowia odkrywa kamień migdałkowy podczas egzaminu z powodu innego schorzenia (lub nawet podczas rutynowego badania fizykalnego). Mogą również zauważyć kamień migdałkowy podczas tomografii komputerowej lub prześwietlenia w celu uzyskania czegoś innego. Nawet dentysta może dostrzec kamień migdałkowy podczas badania dentystycznego.

     

    Kamień migdałka w gardle

    Teraz zajmijmy się jednym ze schorzeń związanych z dwiema owalnymi strukturami w naszych gardłach: kamieniami migdałków.

     

    Kamienie migdałków a zapalenie migdałków

    Nie daj się pomylić! Jak widzieliśmy wcześniej, zapalenie migdałków jest infekcją migdałków wywołaną przez bakterię lub wirus, podczas gdy kamienie migdałków mogą być konsekwencją nawracających infekcji migdałków.

    Podsumowując, niektóre kamienie migdałków powodują powiększenie migdałków lub zapalenie migdałków (ostre lub przewlekłe zapalenie migdałków), które ułatwiają gromadzenie się gruzu, przewlekłe problemy z zatokami lub złą higienę jamy ustnej.

    Zobacz więcej o Objawy grypy

     

    Diagnostyka różnicowa

    Obrazowe metody diagnostyczne mogą wykryć masę nieprzepuszczalną dla promieni rentgenowskich, która może być błędnie zidentyfikowana jako ciało obce, źle umieszczone zęby lub zwapniałe tętnice krwi. Tomografia komputerowa strefy migdałków może ujawnić niespecyficzne zwapniałe obrazy.

    W przypadku zespołu Eagle'a diagnostyka różnicowa musi obejmować ostre i przewlekłe zapalenie migdałków, przerost migdałków, ropnie otrzewnej, ciała obce, flebolity, ektopową kość lub chrząstkę, węzły chłonne, zmiany ziarniniakowe lub zwapnienie więzadła stylohyoidalnego.

    Ciało obce, zwapniały ziarniniak, rak, powiększony skroniowy proces styloidowy lub, rzadziej, izolowana kość, która jest zwykle utworzona z resztek embrionalnych pochodzących z łuków rozgałęzionych, są możliwymi diagnozami różnicowymi dla tonsilolitów.

     

    Leczenie kamieni migdałków

    Jeśli kamienie migdałków nie przeszkadzają osobie, nie jest potrzebne leczenie. Nie ma konkretnego lekarstwa na kamienie migdałków, jednak można leczyć objawy na wypadek, gdyby powodowały dyskomfort. W przypadku bólu i obrzęku zaleca się stosowanie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. 

    Jeśli jednak kamienie migdałków są konsekwencją zapalenia migdałków, należy pamiętać, że możliwości leczenia infekcji zależą od jej rodzaju: bakteryjne, w którym to przypadku antybiotyki są obowiązkowe lub wirusowe, w którym to przypadku leki przeciwbólowe OTC i dobre nawodnienie są strategiami leczenia.

    Niemniej jednak lekarz jest w stanie ocenić twój stan i zintegrować objawy, aby lepiej zrozumieć ich przyczynę, więc nie czekaj zbyt długo przed skonsultowaniem się z lekarzem, który pomoże ci dowiedzieć się, co najlepiej działa w łagodzeniu objawów.

     

    Usuwanie kamieni migdałków

    • Ręczne usuwanie. Nie zaleca się tego robić w domu, ponieważ może to prowadzić do poważnych powikłań, takich jak kamienie migdałkowe, krwawienie lub infekcja. Jeśli kamienie stają się duże i powodują poważny dyskomfort, najlepiej zwrócić się o pomoc lekarską, biorąc pod uwagę, że istnieją drobne procedury mające na celu usunięcie kamieni migdałków.
    • Narzędzie do usuwania kamieni migdałków. Dostępne są również środki do usuwania kamienia migdałków, które są ręcznie dociskane. Ciśnienie wody ręcznego ekstraktora kamienia migdałków typu pompa można regulować w oparciu o liczbę pomp, skutecznie eliminując kamienie migdałków.

     

    Domowy środek na kamienie migdałków

    Chociaż nie ma dokładnych opcji leczenia kamieni migdałków, istnieją pewne środki zaradcze i procedury medyczne, które pomagają usunąć kamienie migdałków. Mimo że kamienie migdałków nie powodują większych problemów przez większość czasu, pacjenci nadal chcą je usunąć, szczególnie ze względu na nieprzyjemny zapach kamieni migdałkowych, które powodują. Innym powodem usuwania kamieni migdałków jest to, że mogą się zarazić. 

     

    Następnie przedstawiamy listę środków zaradczych i procedur, które mogą pomóc w zarządzaniu kamieniami migdałków.

    • Płukanie gardła. Intensywne płukanie słoną, ciepłą wodą jest lekarstwem na kamień migdałków , który może pomóc w dyskomforcie i bólu, a także w nieprzyjemnym zapachu, za który odpowiedzialne są kamienie. Co więcej, płukanie gardła może być również przydatne w przypadku utknięcia kamienia migdałka, pomagając go przemieścić.
    1. Płyn do płukania jamy ustnej można stosować zamiast słonej wody podczas płukania gardła. Upewnij się, że płyn do płukania jamy ustnej jest bezalkoholowy, ponieważ alkohol może wysuszyć błonę śluzową jamy ustnej, zwiększając zrzucanie komórek i pogarszając rozwój kamieni migdałków. Jeśli to możliwe, użyj dotleniających płynów do płukania jamy ustnej, które pomagają zapobiegać rozwojowi bakterii beztlenowych, które mogą powodować kamienie migdałków i nieprzyjemny oddech.
    2. Płukanie gardła ciepłą, słoną wodą może również pomóc złagodzić ból zapalenia migdałków, któremu często towarzyszą kamienie migdałków. Krypty migdałków mogą być również wolne od wszystkich, z wyjątkiem najbardziej upartych Tonsilloliths, poprzez energiczne płukanie gardła każdego ranka.

     

    • Kaszlenie. Niektórzy ludzie odkrywają, że mają kamienie migdałków, gdy kaszlą w chusteczce. Ciągły kaszel może również pomóc w rozluźnieniu kamieni migdałków tkwiących w gardle.

     

    • Antybiotyki. Zwykle antybiotyki nie są zalecane w przypadku kamieni migdałkowych, ponieważ nie leczą przyczyny. Jednak lekarz może przepisać ci antybiotyki na wypadek, gdyby kamienie migdałków rozwinęły infekcję bakteryjną. Należy jednak pamiętać o skutkach ubocznych antybiotyków i o tym, że nigdy nie należy ich przyjmować bez konsultacji z lekarzem.

     

    • Hydrat. Aby uniknąć kamieni migdałków, pozostań nawodniony, pijąc dużo wody. Woda może również pomóc w zmianie chemii w jamie ustnej poprzez zwiększenie naturalnej produkcji śliny.

     

    • Rzuć palenie. Wyeliminuj palenie i inne produkty tytoniowe z diety, ponieważ mogą one przyczyniać się do bakterii w gardle, które generują kamienie migdałków.

     

    • Laserowa kryptoliza migdałków i kryptoliza koblacyjna. Procedury te są stosowane w celu wyeliminowania i blizny w kryptach migdałków, w których znajdują się kamienie migdałków. Podczas gdy kryptoliza migdałków laserowych wykorzystuje laser do osiągnięcia tego wyniku, kryptoliza koblacyjna nie wykorzystuje żadnego rodzaju ciepła, osiągając te same wyniki, ale bez uczucia pieczenia lasera. Procedury te są zwykle wykonywane w znieczuleniu miejscowym, przy minimalnym dyskomforcie i bardzo krótkim czasie rekonwalescencji.

     

    • Łyżeczkowanie.  Większe kamienie migdałków mogą wymagać łyżeczkowania (czerpania) lub innych metod usuwania, podczas gdy mniejsze fragmenty mogą nadal wymagać intensywnego nawadniania, aby zostały dokładnie wypłukane. Większe zmiany mogą wymagać miejscowego wycięcia, jednak zabiegi te mogą nie wystarczyć, aby złagodzić nieprzyjemny oddech, który jest zwykle związany z tą chorobą.

     

    • Tonsillektomia. Tonsillektomia kamienia migdałkowego jest procedurą mającą na celu całkowite usunięcie migdałków. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa główne powody, dla których chcesz usunąć migdałki: pierwszy, jeśli dysfunkcja migdałków utrudnia oddychanie, szczególnie podczas snu, a drugi, jeśli twoje gardło zostaje zainfekowane wiele razy w roku, powodując również zakażenie migdałków (zapalenie migdałków). Jest to procedura, która jest najczęściej wykonywana u dzieci, ale zdarzają się również przypadki dorosłych, którzy usuwają migdałki.

    Tonsillectomy

    Pacjenci mogą odczuwać bolesny ból gardła i ucha przez kilka dni po operacji, co utrudnia rekonwalescencję. Inną alternatywą jest użycie lasera do wykonania częściowej tonsillektomii, procedury znanej jako kryptoliza migdałków, która zamyka szczeliny w migdałkach, gdzie mogą gromadzić się cząstki, zapobiegając tworzeniu się kamieni migdałków.

    Podczas gdy w przeszłości zalecano wycięcie migdałków i wykonywano je niemal natychmiast, gdy ktoś wykazywał jakiekolwiek oznaki infekcji gardła, obecnie procedura ta nie jest tak powszechna jak kiedyś. Pracownicy służby zdrowia zalecają tonsillektomię pacjentom z nawracającymi infekcjami migdałków (przewlekłe zapalenie migdałków), które mogą powodować duży dyskomfort i zakłócenia codziennych czynności.

     

    Jak dokładnie wykonuje się tonsillektomię? 

    Usunięcie migdałków zajmuje lekarzowi około 20 do 30 minut, podczas gdy jesteś w znieczuleniu ogólnym, co oznacza, że nic nie poczujesz. Istnieje kilka różnych metod, w zależności od tego, co najlepiej nadaje się dla pacjenta i w czym specjalizuje się lekarz. Niektóre ze sposobów wykonania tonsillektomii obejmują rozwarstwienie skalpela (migdałki są usuwane skalpelem, a krwawienie jest zarządzane za pomocą elektrokoagulacji i ostatecznie szwów), elektrokoagulacja (usuwa migdałki i zatrzymuje krwawienie za pomocą tylko ciepła), skalpel harmoniczny (usuwa migdałki i zatrzymuje krwawienie w tym samym czasie), techniki laserowe lub koblacyjne.

    Proces rekonwalescencji trwa zwykle 10-14 dni, a ból jest najbardziej niewygodnym objawem, który może trwać nawet dwa tygodnie po operacji.

     

    Jak zapobiegać kamieniom migdałków?

    Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby zapobiec wirusowej lub bakteryjnej infekcji migdałków, jest dobry schemat higieny. Oznacza to częste mycie rąk i unikanie dzielenia się przedmiotami, które miały kontakt ze śliną lub płynami (np. sztućcami, jedzeniem, butelkami, szczoteczką do zębów) z innymi ludźmi. Ponadto, jeśli czujesz się chory, unikaj kontaktu z innymi ludźmi, zawsze kichaj lub kaszel w chusteczkę i myj lub dezynfekuj ręce i skonsultuj się z lekarzem w sprawie objawów.

    Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zapobiec tworzeniu się kamieni migdałków, takich jak utrzymanie dobrej i zdrowej higieny jamy ustnej (szczotka i nici dentystyczne regularnie), nie pal lub rzuć palenie, jeśli tak jest, płukanie gardła ciepłą, słoną wodą po jedzeniu i pozostań nawodniony. Wszystko to pomaga usunąć bakterie i zapobiec gromadzeniu się migdałków.

     

    Kiedy martwić się o kamienie migdałków?

    Oczywiście, są niewygodne i nieprzyjemne, ale jak możesz ustalić, czy twoje kamienie migdałków muszą być leczone przez lekarza? Wszystko sprowadza się do wielkości i umiejscowienia kamienia, a także poziomu dyskomfortu.

    Jeśli nie masz pewności, skontaktuj się z dentystą i zapytaj, czy powinieneś rozważyć usunięcie migdałków. Tonsillektomia może być odpowiedzią na nawracające objawy, jeśli masz uporczywe infekcje migdałków lub kamienie migdałków.

     

    Powikłania kamieni migdałkowych

    Zwykle kamienie migdałków nie są bardzo problematyczne, ale w niektórych przypadkach mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak infekcja kamieni migdałków , która może przekształcić się w ropień wymagający natychmiastowego usunięcia. Ponadto, w zależności od wielkości, duże kamienie migdałków mogą uszkodzić tkanki wokół nich (migdałki są bardzo wrażliwe) i powodować obrzęk, stan zapalny, a nawet infekcję migdałków (zapalenie migdałków).

     

    Konkluzja

    Kamienie migdałków są częstsze niż nam się wydaje, zwłaszcza, że czasami nie powodują żadnych objawów. Utrzymanie dobrej higieny jamy ustnej zapobiega rozwojowi kamieni migdałków, a jeśli nadal się pojawiają i powodują dyskomfort, istnieje kilka sposobów na ich usunięcie przez lekarza. Miej oko na zalecenia dotyczące leczenia, ponieważ nie ma konkretnego lekarstwa na kamienie migdałków (oprócz ich usunięcia) i nie wpadnij w pułapkę (nadmiernego) stosowania antybiotyków w leczeniu migdałków.

    Pacjenci z tonsylolitem mają zwiększoną cuchnący oddech i uczucie obcego ciała. Tonsillolith jest żywym biofilmem, a także kamieniem. Rozwój tonsylolitu jest spowodowany przez bakterie tworzące trójwymiarową strukturę z uśpionymi bakteriami w środku, służącymi jako ciągły nidus biofilmu.

    Dokładna etiologia i patofizjologia Tonsillolitha nie są jeszcze w pełni zrozumiałe. W rezultacie zbadano obecny przypadek tonsillolitu, a tonsillolit zbadano metodami fizycznymi, chemicznymi i mikrobiologicznymi.