Głaskać

Stroke

Przegląd

Wypadki naczyniowo-mózgowe, często znane jako udary, są powszechne w populacjach pacjentów i mogą być główną przyczyną zachorowalności i śmiertelności. Udary są klasyfikowane jako niedokrwienne, krwotoczne lub podpajęczynówkowe. Zrozumienie udaru może pomóc ci zrozumieć, jak działa twój mózg.

Co to jest udar?

Udar, znany również jako wypadek naczyniowo-mózgowy lub CVA, występuje, gdy część mózgu traci przepływ krwi, a obszar ciała kontrolowany przez pozbawione krwi komórki mózgowe przestaje działać. Ta utrata dopływu krwi może być niedokrwienna (brak przepływu krwi) lub krwotoczna (krwawienie do tkanki mózgowej)

Udar jest uważany za nagły przypadek medyczny, ponieważ może spowodować śmierć lub ciężką niepełnosprawność. Istnieją opcje terapeutyczne udarów niedokrwiennych, ale należy je rozpocząć w ciągu pierwszych kilku godzin od wystąpienia objawów. Jeśli podejrzewa się udar, pacjent, rodzina lub obserwatorzy powinni wybrać 9-1-1 i natychmiast aktywować pomoc medyczną w nagłych wypadkach.

Przemijający atak niedokrwienny (TIA lub mini-udar) to krótki udar niedokrwienny, w którym objawy znikają same. Ta okoliczność wymaga również natychmiastowego zbadania w celu zmniejszenia niebezpieczeństwa przyszłego udaru. Udar jest klasyfikowany jako TIA, jeśli wszystkie objawy zniknęły w ciągu 24 godzin.

Jakie są rodzaje udaru?

Udary są często klasyfikowane zgodnie z mechanizmem, który spowodował utratę przepływu krwi, niedokrwienny lub krwotoczny. Udar można również sklasyfikować według tego, która część mózgu została uszkodzona (na przykład udar prawy skroniowy) i która część ciała przestała działać (udar wpływający na lewe ramię).

Udar niedokrwienny mózgu

Udar niedokrwienny występuje, gdy tętnica w mózgu zostaje zablokowana lub zablokowana, uniemożliwiając krwi bogatej w tlen dotarcie do komórek mózgowych. Tętnica może zostać zablokowana na różne sposoby. Tętnica może z czasem zwężać się z powodu odkładania się cholesterolu, znanego jako płytka nazębna, w udarze zakrzepowym. Jeśli płytka nazębna pęknie, w miejscu tworzy się skrzep, uniemożliwiając przedostawanie się krwi do komórek mózgowych w dół rzeki, pozbawiając je tlenu.

Udar zatorowy występuje, gdy tętnica zostaje zablokowana z powodu gruzu lub skrzepu, który porusza się z serca lub innego naczynia krwionośnego. Zator, znany również jako zator, jest skrzepem, kawałkiem materiału tłuszczowego lub inną substancją, która przemieszcza się przez krążenie i utknęła w tętnicy krwi, powodując blokadę.

Skrzepy krwi, które embolizują, często tworzą się w sercu. Najbardziej rozpowszechnioną przyczyną tych skrzepów krwi jest migotanie przedsionków, arytmia serca, w której górne komory serca, przedsionki, nie biją w uporządkowanym rytmie. Zamiast tego przedsionki chwieją się jak miska Jell-O z powodu nieregularnego wzoru elektrycznego. Podczas gdy krew nadal płynie do komór (dolnych komór serca), aby być pompowana do ciała, część krwi może tworzyć drobne skrzepy krwi wzdłuż wewnętrznych ścian przedsionka. Jeśli skrzep się zerwie, może przemieszczać się do mózgu i utrudniać przepływ krwi do określonego obszaru mózgu, powodując udar.

Tętnice szyjne to dwa duże kanały krwi, które dostarczają krew do mózgu. Wraz z nagromadzeniem płytki cholesterolowej tętnice te mogą się zwężać lub rozwijać zwężenie. Powierzchnia płytki nazębnej jest nierówna, a szczątki mogą oderwać się i zembolizować do mózgu, blokując żyły krwi w dół rzeki i pozbawiając komórki mózgowe krwi bogatej w tlen.

Udar krwotoczny

Kiedy tętnica krwi pęka i rozlewa krew do tkanki mózgowej, komórki mózgowe przestają działać. Krwawienie lub krwotok jest często spowodowany źle regulowanym wysokim ciśnieniem krwi, które z czasem uszkadza ścianę tętnicy. Tętniak, wrodzone osłabienie lub wybrzuszenie ściany tętnicy lub AVM (malformacja tętniczo-żylna), wrodzona anomalia, w której tętnica i żyła łączą się niewłaściwie, może również powodować przepływ krwi. Krwawienie może generować krwiak, który bezpośrednio niszczy komórki mózgowe, a także obrzęk, który bardziej obciąża otaczającą tkankę mózgową.

Opisywanie udaru według anatomii i objawów

Cztery główne tętnice zaopatrują mózg w krew:

Prawa i lewa tętnica szyjna
Prawa i lewa tętnica kręgowa
Tętnice szyjne i kręgowo-podstawne łączą się, tworząc Krąg Willisa w pobliżu podstawy mózgu, a tętnice odgałęziają się od tego kręgu, aby dostarczyć krew do mózgu.

Prawa strona ciała jest kontrolowana przez lewą stronę mózgu i odwrotnie. Mowa jest zwykle umieszczana w dominującej półkuli, którą jest lewa półkula. Dopływ krwi do przednich dwóch trzecich mózgu, w tym płatów czołowych, ciemieniowych i skroniowych, jest zapewniony przez przednie i środkowe tętnice mózgowe. Te obszary mózgu są odpowiedzialne za dobrowolny ruch ciała, czucie, mowę i poznanie, osobowość i zachowanie.

Tętnice kręgowe i podstawne są częścią tylnego krążenia i zaopatrują płat potyliczny, który reguluje widzenie, móżdżek, który reguluje koordynację i równowagę, oraz pień mózgu, który kontroluje nieświadome procesy mózgowe, takie jak ciśnienie krwi, oddychanie i czujność.

Udary można sklasyfikować zgodnie z funkcją utraconego ciała, a także lokalizacją mózgu, który jest uszkodzony. Większość udarów obejmujących mózg powoduje objawy po prawej lub lewej stronie ciała. Objawy udaru, który wpływa na pień mózgu lub rdzeń kręgowy, mogą pojawić się po obu stronach ciała.

Udary mogą upośledzać funkcje motoryczne lub zdolność organizmu do poruszania się. Może to dotyczyć części ciała, takiej jak twarz, dłoń lub ramię. Może to dotyczyć całej strony ciała (na przykład lewej części twarzy, lewej ręki i lewej nogi). Niedowład połowiczy (Hemi = połowa + niedowład = słaby) odnosi się do osłabienia po jednej stronie ciała, podczas gdy hemiplegia (Hemi = połowa + plegia = paraliż) odnosi się do paraliżu.

Funkcja sensoryczna lub zdolność odczuwania może również wpływać na twarz, dłoń, ramię, tułów lub ich kombinację.

Inne objawy, takie jak mowa, wzrok, równowaga i koordynacja, pomagają zlokalizować część mózgu, która przestała działać i pomagają w klinicznej diagnozie udaru. Jest to ważny temat do zrozumienia, ponieważ nie każda utrata funkcji neurologicznych jest spowodowana udarem, a jeśli anatomia i fizjologia nie pasują do utraty funkcji fizycznych, można zbadać alternatywne choroby, które mogą wpływać zarówno na mózg, jak i ciało.

Co powoduje udar?

Udar zakrzepowy

Najczęstszą przyczyną udaru jest skrzep blokujący tętnicę w mózgu (zakrzepica). Dopływ krwi i tlenu do obszaru mózgu dostarczanego przez zablokowaną tętnicę krwi jest następnie odcinany. W wyniku braku krwi i tlenu komórki w tym obszarze mózgu umierają, a część ciała, którą reguluje, przestaje funkcjonować. Płytka cholesterolowa w jednej z maleńkich tętnic krwi mózgu zwykle pęka i inicjuje proces krzepnięcia. Czynniki ryzyka zwężenia naczyń krwionośnych mózgu są takie same jak w przypadku zwężenia kanału krwi serca i zawału serca (zawał mięśnia sercowego). Te czynniki ryzyka są następujące:

Wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie),
Wysoki poziom cholesterolu,
cukrzyca i
Palenie.

Udar zatorowy

Inna forma udaru może rozwinąć się, gdy skrzep krwi lub kawałek blaszki miażdżycowej (cholesterol i złogi wapnia we wnętrzu serca lub tętnicy) odrywają się, przemieszczają przez krążenie i utkną w tętnicy mózgowej.

Kiedy przepływ krwi zostaje przerwany, komórki mózgowe są pozbawione tlenu i glukozy, których potrzebują do działania, i rozwija się udar. Udar zatorowy jest terminem medycznym dla tego typu udaru. Na przykład skrzep krwi może rozwinąć się w komorze serca w wyniku nieprawidłowego rytmu serca, takiego jak migotanie przedsionków. Te skrzepy zwykle pozostają połączone z wewnętrzną wyściółką serca, ale czasami mogą się uwolnić, przejść przez krążenie (zatorować), zablokować tętnicę mózgową i spowodować udar.

Zator, płytka nazębna lub skrzep, może również rozpocząć się w dużej tętnicy (takiej jak tętnica szyjna, główna tętnica w szyi, która dostarcza krew do mózgu), a następnie przejść w dół, aby zablokować maleńką tętnicę w mózgu.

Krwotok mózgowy

Kiedy tętnica krwi w mózgu pęka i krwawi do otaczającej tkanki mózgowej, jest to określane jako krwotok mózgowy. Krwotok mózgowy (krwawienie z mózgu) wywołuje objawy udaru poprzez pozbawienie obszarów mózgu krwi i tlenu na wiele sposobów. Niektóre komórki tracą przepływ krwi. Ponadto krew jest bardzo drażniąca i może wywoływać obrzęk tkanki mózgowej (obrzęk mózgu).

Podpajęczynówkowego

Krwotok podpajęczynówkowy występuje, gdy krew zbiera się za błoną pajęczynówki, która wyściela mózg. Krew pochodzi z wadliwego naczynia krwionośnego, które przecieka lub pęka. Jest to często spowodowane tętniakiem (nieprawidłowym balonem z naczynia krwionośnego)

Krwotoki podpajęczynówkowe są zwykle związane z silnym bólem głowy, nudnościami, wymiotami, wrażliwością na światło i sztywnością karku. Główne implikacje neurologiczne, takie jak śpiączka i śmierć mózgu, mogą nastąpić, jeśli stan nie zostanie zdiagnozowany i leczony.

Migrenowy ból głowy

Osoby cierpiące na migrenowe bóle głowy mają nieco wyższe ryzyko udaru. Mechanizm migreny lub naczyniowych bólów głowy obejmuje zwężenie tętnic krwi w mózgu. Niektóre migrenowe bóle głowy mogą nawet odzwierciedlać objawy udaru, takie jak utrata funkcji po jednej stronie ciała lub problemy ze wzrokiem lub mową. Zwykle objawy ustępują wraz z bólem głowy.

Co to jest przejściowy atak niedokrwienny (TIA)?

Przejściowy atak niedokrwienny (TIA, często znany jako mini-udar) to krótki udar, który poprawia się i znika sam. Jest to krótki (mniej niż 24 godziny) okres przejściowego upośledzenia funkcji mózgu spowodowanego zmniejszeniem przepływu krwi. TIA powoduje utratę funkcji w części ciała kontrolowanej przez uszkodzoną część mózgu.

Skrzep, który rozwija się spontanicznie w tętnicy krwi w mózgu, jest najczęstszą przyczyną utraty przepływu krwi do mózgu (zakrzepica). Jednak może to być również spowodowane przez skrzep, który pochodzi z innego miejsca w ciele, przemieszcza się i podróżuje, aby złożyć się w tętnicy mózgowej (zator). Inne przyczyny TIA obejmują skurcze tętnic i, w rzadkich przypadkach, krwawienie do tkanki mózgowej. TIA jest czasami określany jako "mini-udar" przez wiele osób.

Przejściowy atak niedokrwienny należy traktować jako nagły wypadek, ponieważ nie ma pewności, że problem sam się rozwiąże, a funkcja sama się wyzdrowieje bez interwencji medycznej.

Jakie są oznaki i objawy udaru?

Objawy udaru różnią się w zależności od tego, która część mózgu przestała działać z powodu braku przepływu krwi. Często pacjent będzie wykazywał szereg objawów, w tym następujące:

Ostra zmiana poziomu świadomości lub splątanie
Ostry początek osłabienia lub paraliżu połowy lub części ciała
Drętwienie jednej połowy lub części ciała
Częściowa utrata wzroku
Podwójne widzenie
Trudności w mówieniu lub rozumieniu mowy
Trudności z równowagą i zawroty głowy

Chociaż objawy udaru niedokrwiennego i krwotocznego są podobne, osoby z udarem krwotocznym mogą odczuwać większy ból głowy i wymioty.

Jakie testy diagnozują udar?

Im dłużej udar pozostaje niezdiagnozowany i nieleczony, tym dłużej komórki mózgowe są pozbawione krwi bogatej w tlen i tym większa jest liczba komórek mózgowych, które umierają i nie można ich zastąpić.

American Heart Association i American Stroke Association radzą wszystkim, aby byli świadomi FAST, jeśli chodzi o rozpoznawanie udaru: opadanie twarzy, osłabienie ramion, trudności w mówieniu
Pielęgniarki i lekarze na izbie przyjęć mogą korzystać z National Institute of Health Stroke Scale, aby przeprowadzić dokładniejszą i bardziej standaryzowaną ocenę neurologiczną.

Kliniczna diagnoza udaru jest zazwyczaj dokonywana po historii i badaniu fizykalnym przez lekarza. Podczas gdy terminowość ma kluczowe znaczenie dla postawienia diagnozy, równie ważne jest zrozumienie wydarzeń, które doprowadziły do wizyty pacjenta. Na przykład jeden pacjent zaczął bełkotać swoją mowę około godziny temu, podczas gdy inny pacjent bełkotał od wczorajszego wieczoru.

Diagnozę należy postawić tak szybko, jak to możliwe, i należy rozważyć leczenie lekami trombolitycznymi (terapie niszczące skrzepy) w celu "odwrócenia" udaru. Okno interwencji jest ograniczone i może wynosić zaledwie 3 do 4 12 godzin po rozpoczęciu objawów. W rezultacie członkowie rodziny lub osoby postronne mogą być zobowiązane do potwierdzenia faktów, szczególnie jeśli pacjent nie jest całkowicie świadomy lub ma upośledzenie mowy.

Zapytaj o to, jakie objawy występują, kiedy się zaczęły i czy poprawiają się, postępują lub pozostają takie same. Wcześniejsza historia medyczna będzie poszukiwać czynników ryzyka udaru, leków, alergii i wszelkich niedawnych chorób lub procedur. Historia leków ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza jeśli pacjent przyjmuje antykoagulanty.

Badanie fizykalne obejmuje określenie parametrów życiowych i poziomu czujności pacjenta. Przeprowadza się badanie neurologiczne, które zazwyczaj obejmuje stosowanie standaryzowanej skali udaru. Badane jest również serce, płuca i brzuch.

Jeśli ostry udar jest nadal możliwy, zaleca się badania krwi i tomografię komputerową głowy. Testy nie są jednak wykorzystywane do ustalenia diagnozy, ale raczej do pomocy w planowaniu leczenia. Niemniej jednak tomografia komputerowa jest często wykorzystywana do rozróżnienia udaru niedokrwiennego i krwotocznego, ponieważ podejścia do leczenia są zasadniczo różne.

Tomografia komputerowa służy do wyszukiwania krwawienia lub guzów w mózgu, a także do określenia, ile tkanki mózgowej ma zmniejszony dopływ krwi. Skan perfuzyjny CT, który wykorzystuje wstrzyknięty barwnik do oceny przepływu krwi w mózgu, można również wykonać w celu określenia, ile mózgu jest zagrożone (perfuzja). Można wskazać MRI mózgu, chociaż technika ta nie jest powszechnie dostępna w wielu instytucjach.

Pełna morfologia krwi (CBC) do pomiaru liczby czerwonych krwinek i płytek krwi, elektrolitów, glukozy we krwi i czynności nerek, a także badania krwi do pomiaru funkcji krzepnięcia krwi, międzynarodowego znormalizowanego stosunku (INR), czasu protrombinowego (PT) i częściowego czasu tromboplastyny (PTT), są przykładami badań krwi. Inne badania krwi mogą być zalecane w zależności od indywidualnego stanu pacjenta.

EKG można przeprowadzić w celu oceny tempa i rytmu serca. Monitor serca jest często nakładany na pacjenta.

Co to jest leczenie udaru?

Udar jest nagłym przypadkiem medycznym, ale szybkie leczenie może przywrócić krążenie krwi do mózgu, jeśli osoby po udarze szukają leczenia tak szybko, jak to możliwe.

Początkowym celem, podobnie jak w wielu sytuacjach, są CAB (krążenie, drogi oddechowe i oddychanie, zgodnie z aktualnymi standardami RKO), aby zapewnić pacjentowi przepływ krwi, brak blokady dróg oddechowych i może oddychać, a następnie właściwe zarządzanie ciśnieniem krwi. Zdolność mózgu do kontrolowania oddychania, ciśnienia krwi i częstości akcji serca może zostać utracona w ciężkich udarach, szczególnie tych obejmujących pień mózgu.

U pacjentów zostaną umieszczone linie dożylne, dostarczony tlen, przeprowadzone zostaną badania krwi i wykonane zostaną niekontrastowe skany CT. Jednocześnie pracownik służby zdrowia ocenia kliniczną diagnozę udaru mózgu i decyduje, czy leczenie trombolityczne (tPA, lek niszczący skrzep) lub pobieranie skrzepu (mechaniczne usuwanie skrzepu przez cewniki nawleczone do zablokowanej tętnicy) jest opcją leczenia udaru.

Jak leczy się udar?

Jeśli zdiagnozowano udar niedokrwienny, istnieje okno czasowe, w którym leczenie trombolityczne tPA (tkankowym aktywatorem plazminogenu) może być opcją. tPA usuwa skrzep, który blokuje tętnicę mózgową i przywraca przepływ krwi.

Udary krwotoczne są trudne do leczenia, dlatego ważne jest, aby zobaczyć specjalistę (neurochirurga) prawie raz, aby sprawdzić, czy pacjent ma jakieś alternatywy terapeutyczne (ewentualnie wycięcie tętniaka, ewakuacja krwiaka lub inne techniki). W przeciwieństwie do udarów niedokrwiennych, udary krwotoczne nie są leczone tPA lub innymi lekami trombolitycznymi, ponieważ mogą nasilać krwawienie, nasilać objawy udaru krwotocznego i powodować śmiertelność. W rezultacie, przed rozpoczęciem leczenia, ważne jest, aby odróżnić udar krwotoczny od udaru niedokrwiennego.

Ilu pacjentów po udarze otrzymuje tPA?

Wybór podania tPA właściwemu pacjentowi (istnieją różne powody, dla których lek nie jest zalecany, nawet jeśli pacjent przyjdzie na czas) jest tym, który pracownicy służby zdrowia omawiają z pacjentem i rodziną, ponieważ tPA może powodować krwotok mózgu. Chociaż istnieje potencjalna korzyść, ponieważ naczynia krwionośne są kruche, istnieje 6% szans, że udar niedokrwienny przejdzie do udaru krwotocznego z krwotokiem mózgu. Niebezpieczeństwo to zmniejsza się, jeśli lek zostanie podany wcześnie i wybrany zostanie odpowiedni pacjent.

Niektórzy pacjenci z udarem kwalifikują się do trombektomii mechanicznej, która polega na wprowadzeniu małego cewnika do zablokowanej tętnicy w szyi lub mózgu i wyssaniu skrzepu. Trombektomię mechaniczną można rozważyć do 24 godzin po rozpoczęciu objawów, w zależności od pacjenta, stopnia udaru, lokalizacji blokady w mózgu i funkcji mózgu. Trombektomia mechaniczna nie jest dostępna w wielu szpitalach i nie jest odpowiednia dla wszystkich pacjentów. Operacje te wymagają specjalistycznej wiedzy interwencyjnego neuroradiologa, neurologa lub neurochirurga.

Gdy tPA i inne terapie nie są wykonalne lub wymagane, pacjent jest często przyjmowany do szpitala w celu monitorowania, opieki wspomagającej i skierowania na rehabilitację.

Leczenie wewnątrznaczyniowe

Trombektomia mechaniczna lub usunięcie skrzepu krwi, który powoduje udar niedokrwienny, jest realną terapią blokady dużej tętnicy, takiej jak środkowa tętnica mózgowa. Ta technika jest bezpieczna i skuteczna, jeśli zostanie wykonana w ciągu 12 godzin od wystąpienia objawów. Nie zmniejszyło to ryzyka zgonu, ale zmniejszyło niepełnosprawność w porównaniu z trombolizą dożylną, która jest powszechnie stosowana u osób ocenianych pod kątem trombektomii mechanicznej. Trombektomia może być korzystna w niektórych sytuacjach do 24 godzin po wystąpieniu objawów.

Kraniektomia

Udary, które uszkadzają znaczne obszary mózgu, mogą powodować znaczny obrzęk mózgu, a także późniejsze uszkodzenie mózgu w otaczającej tkance. Zespół ten występuje najczęściej w udarach, które uszkadzają tkankę mózgową zależną od środkowej tętnicy mózgowej do przepływu krwi, i jest również znany jako "złośliwy zawał mózgu" z powodu złego rokowania. Leki mogą być stosowane w celu zmniejszenia ciśnienia, ale niektórzy pacjenci wymagają hemikraniektomii, która jest tymczasowym chirurgicznym usunięciem czaszki po jednej stronie głowy. Zmniejsza to prawdopodobieństwo śmiertelności, ale niektórzy ludzie, którzy w przeciwnym razie by umarli, żyją z niepełnosprawnością.

Jakie jest rokowanie dla osoby, która cierpi na udar?

Udar mózgu jest nadal główną przyczyną śmierci w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych 20% ofiar udaru umiera w ciągu roku. Celem, biorąc pod uwagę zdolność do interweniowania za pomocą leczenia trombolitycznego w celu odwrócenia udaru i bardziej energicznej rehabilitacji, jest zwiększenie przeżycia pacjenta i funkcji po wyzdrowieniu.

Stwierdzono, że szpitale ze specjalistami, sprzętem i zasobami do natychmiastowego i agresywnego reagowania w leczeniu udaru mózgu poprawiają przeżywalność udaru, a także funkcjonowanie pacjenta i powrót do zdrowia. Wiedza o tym, które szpitale w Twoim regionie są wyznaczonymi ośrodkami udarowymi, przyniesie Ci korzyści, ponieważ będą one miały wiedzę i sprzęt potrzebny do skrócenia czasu diagnozy do leczenia.

Wiele trudności może pojawić się u pacjentów po udarze, a niektórzy mogą nie być w stanie powrócić do pracy w pełnym wymiarze godzin z powodu niepełnosprawności. Pacjenci mają objawy fizyczne, takie jak zmniejszona funkcja organizmu, objawy psychiczne, takie jak zaburzenia poznawcze i objawy emocjonalne, takie jak depresja i lęk.

Powrót do funkcji zależy od stopnia udaru, części mózgu i ciała, które przestały działać, oraz wszelkich pojawiających się problemów. Pacjenci, którzy utracili zdolność połykania, mogą dostać zachłystowego zapalenia płuc, które występuje, gdy wdychają pokarm lub ślinę do płuc i zostają zarażeni. Pacjenci, którzy mają problemy z poruszaniem się, mogą rozwinąć odleżyny i infekcje w wyniku rozpadu skóry.

W konsekwencji do 10% osób może doświadczyć napadów padaczkowych. Napady padaczkowe są bardziej prawdopodobne, jeśli udar jest ciężki.

Czy powrót do zdrowia po udarze jest możliwy?

Szybka interwencja w ostrym udarze mózgu i przywrócenie przepływu krwi do tkanki mózgowej zwiększają szanse na uratowanie pacjentów po udarze i zmniejszenie uszkodzenia mózgu. U pacjentów cierpiących na niepełnosprawność fizyczną, umysłową i emocjonalną w wyniku udaru rehabilitacja zapewnia obietnicę poprawy funkcji i powrotu do poziomu aktywności sprzed udaru.

Ponownie, zapobieganie i obniżanie czynników ryzyka nie tylko udaru, ale także zawału serca i choroby naczyń obwodowych (PAD) są najlepszymi metodami leczenia udaru.

Konkluzja

Udar występuje, gdy przepływ krwi do części mózgu zostaje nagle przerwany, powodując jego zaprzestanie pracy i ostatecznie uszkodzenie komórek mózgowych. Podczas udaru komórki w dotkniętej chorobą części mózgu zaczynają umierać, a ta część mózgu staje się niezdolna do prawidłowego funkcjonowania. Może to upośledzać zdolność osoby do chodzenia, mówienia, jedzenia, widzenia, czytania, nawiązywania kontaktów towarzyskich lub wykonywania zadań, które byli w stanie wykonać przed udarem. Wiele ofiar udaru ma zmęczenie, a także trudności z zapamiętywaniem, rozumieniem lub jasnym myśleniem.